26,604
edits
KhyatiJoshi (talk | contribs) No edit summary |
KhyatiJoshi (talk | contribs) No edit summary |
||
Line 104: | Line 104: | ||
તમે ભલે ઘર છોડી ચાલ્યાં તમે છતાં આ ઘરમાં.... | તમે ભલે ઘર છોડી ચાલ્યાં તમે છતાં આ ઘરમાં.... | ||
તમે ભલે સુખ મોડી ચાલ્યાં તમે હતાં આ ઘરમાં.... | તમે ભલે સુખ મોડી ચાલ્યાં તમે હતાં આ ઘરમાં.... | ||
</poem> | |||
== લંબાતા દંનનું ગીત == | |||
<poem> | |||
આમ હવાની ફૂંક વાગે ને ધૂળને ફૂટે પાંખ | |||
આમ આઘેની ટેકરીના ગુલમૉરની ખૂલે આંખ | |||
થાય બપોરી વેળ ને ભીનો ધોરિયો પોરો ખાય | |||
૨ે પછી ધોરિયો પોરો ખાય | |||
ભથવારીના હોઠની પેઠે ભાથની છૂટે ગાંઠ | |||
ને દોણી છાશની ઊણી થાય | |||
પીંપળા હેઠે થાકની આંખો જાય ઘેરાતી જાય ઘેરાતી જાય | |||
કાંઈ નવાણે કાંઈ નવાણે | |||
કાંઈ ધુબાકા ખાય હવે આ ચૈતર ને વૈશાખ.... | |||
પંથને ફૂટે કેડીયું એવી કેડીયું જેવા | |||
સીમમાં લાંબા દંન ઊગે રે દંન | |||
આવશે ક્યારે આવશે ક્યારે આવશે ક્યારે | |||
સાંજનાં શીળાં વંન કે શીળાં વંન | |||
ખોરડાં મેલી ગામથી આઘા | |||
જાય ઠેલાતા જાય લીલા આષાઢ અને શ્રાવણ | |||
આભ વિના કેઈ આભ ના બીજે ક્યાંય | |||
ના કાળુભારમાં વહે નીર કે વડે આભ.... | |||
આમ હવાની ફૂંક વાગે ને ધૂળને ફૂટે પાંખ | |||
આમ આઘેની ટેકરીના ગુલમૉરની ખૂલે આંખ | |||
</poem> | |||
== ‘ગામમુખીનાં ત્રણગીત’ માંથી ૩ == | |||
<poem> | |||
મુખી સત્તરવાર, તે કાળુભારને ધૂને | |||
ધોમખપોરે જઈ ને શું ધૂબકા લગાવાય નંઈ?– | |||
રાતના ભેરુબંધની હારે | |||
હીરપરાની વાડ્યને છીંડે ગરકી પછી | |||
મનને ફાવે એટલાં લાગઠ ઝીંઝરાં ચારાય નંઈ? - | |||
ગામને સાડીસાત વખત ખપ હોય તા રાખે | |||
આપણે ક્યાં જલમીને મુખીપદને લાવ્યા ’તા? | |||
ગામઉતારે જઈ ને ક્યાં સરપંચ – તલાટી અથવા તો | |||
કોઈ માનતા માની દેવ મનાવ્યા ’તા? | |||
વાઢ ફરે ત્યાં ઠાવકા થઈ બેસવું મોભાસર : | |||
ઠામુકાં ગીત-સળુકા કાંઈ રે ગવાય નંઈ– | |||
છોકરા સાથે રમીએ જો નવકૂકરી ત્યાં તો | |||
લેક કે’તું કે જોઈ લ્યો મુખીસાબ્યની છોકરમત | |||
મુંજી થઈ બેસવું, કાં તો કોઈની વાદાકોદમાં | |||
માથું મારવું – આને જીત કહું કે મત? | |||
ઘોડા મારે શિંગડાં, એવી ભોયની આ | |||
પટલાઈ મળી કે ડેલીએ ઊભા રઈ | |||
:નિરાંતે રેવડી ખવાય નંઈ – | |||
</poem> | |||
== રુંઝ્યું વળવાની વેળ == | |||
<poem> | |||
અને ઊડે છે સાંજ મારે ફળિયેથી.... | |||
જાંબુડિયો રંગ જાય ઘૂંટાતો બીડમાં | |||
સુક્કી એકાદ ઘાસ સળિયેથી.... | |||
ધણની વચ્ચેથી બે’ક ઊઠે છે વાંભ | |||
પણે સીમ માથે ઊડ્યો ગુલાલ | |||
ખરીઓની છાલકથી વાટ ચડી હેલારે | |||
ગામ ભણી તરતા આ આ ઢાળ | |||
તરતા આ ઢાળના વળાંકમાંથી છેલ્લેરા | |||
છૂટ્યા રે સૂર વાંસળીએથી.... | |||
લીંમડાની ડાળખીએ ટાંગેલી ઠીબમાંથી | |||
અંધારે ચાંચને ઝબોળી | |||
ઘરની પછવાડે રાતરાણીનાં ફૂલોએ | |||
હોઠભીની વાત કૈંક ખોલી | |||
આખ્ખુંયે ગામ જાણે હુક્કાનો ડાયરો : | |||
છલકે સોડમ ગલી-ગલીએથી.... | |||
રુંઝ્યું વળવાની વેળ ઓસરતી જાય | |||
આમ કોલાહલ નીતરતો શેરીએ | |||
ખેતરનો થાક પછી હળવેથી ચુપચાપ | |||
વાળુ કરીને ચડે મેડીએ | |||
હવે, ઓરડામાં (ચણિયાનાં આભલાંમાં આભ બીજું) | |||
કોડિયાંઓ ઝલમલતાં ચણિયેથી.... | |||
અને ઊડી ગઈ સાંજ મારે ફળિયેથી... | |||
</poem> | </poem> |
edits