18,450
edits
સોરઠી સંતવાણી/ભે ભાગી: Difference between revisions
Jump to navigation
Jump to search
no edit summary
MeghaBhavsar (talk | contribs) (Created page with "{{SetTitle}} {{Heading|ભે ભાગી|}} <poem> વૃત્તિ મારી સંતચરણમાં લાગી રે, સુરતા મારી સાધ...") |
MeghaBhavsar (talk | contribs) No edit summary |
||
| Line 24: | Line 24: | ||
:::: ત્યારે તૂટી જનમ કેરી ફાંસી રે. — તેણે મારી. | :::: ત્યારે તૂટી જનમ કેરી ફાંસી રે. — તેણે મારી. | ||
</poem> | </poem> | ||
{{Poem2Open}} | |||
<center>'''[હોથી]'''</center> | |||
અર્થ : મારી વૃત્તિ અને સુરતા (ચિત્તવૃત્તિ) સંતચરણમાં લાગી તેથી મારી ભીતિ ભાંગી ગઈ છે. | |||
સતગુરુએ જ્ઞાનનો ‘શબ્દ’ સંભળાવ્યો, એના રણકારની મને લગની લાગી. ત્રણ પ્રાણનાડીઓ જ્યાં મળે છે તે શરીરના મર્મસ્થળ પર જાણે કે આ ગુરુ-શબદ વડે આધ્યાત્મિક આનંદની મોહક મોરલી બજી રહી; ને મારો ભય ભાગી ગયો. | |||
ઘણા દિવસથી મદોન્મત્ત ફરતું મન જાગ્રત બનીને જોતું નહોતું, પણ જ્યારે મને અક્ષર અને અજિત પુરુષ ભેટ્યા ત્યારે મારી સુરતા (દૃષ્ટિ) ચિદાકાશમાં લાગી ગઈ. ભીતિ ભાગી ગઈ. | |||
એ પુરુષે મારું દિલ ડગમગતું રોકી દીધું. તૃષ્ણા છોડાવી. મેં માથું નમાવ્યું. ગુરુએ બાંય પકડી લીધી. ગુરુએ અંતરમાં પ્રેમનો પ્રકાશ કર્યો. મારે તો જન્મમરણનો ફાંસલો તૂટ્યો. | |||
{{Poem2Close}} | |||