26,604
edits
કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – ન્હાનાલાલ/૨. લગ્નતિથિ: Difference between revisions
Jump to navigation
Jump to search
કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – ન્હાનાલાલ/૨. લગ્નતિથિ (view source)
Revision as of 08:48, 13 June 2022
, 08:48, 13 June 2022no edit summary
KhyatiJoshi (talk | contribs) No edit summary |
KhyatiJoshi (talk | contribs) No edit summary |
||
| Line 1: | Line 1: | ||
{{SetTitle}} | |||
{{Heading|૨. લગ્નતિથિ|}} | |||
<poem> | |||
વૈશાખની શશિમુખી, સખી ! પંચમીનો | |||
છે આજ દિન તુજ ને મુજ લગ્ન કેરો : | |||
મોંઘો વળી વળી હલે ! પ્રતિવર્ષ આવે, | |||
ને વિસ્મર્યું સ્મરણ કાંઈ રસીલું લાવે. | |||
કોલાહલે મનુજજીવનને ભરીને | |||
ગંભીર ઘેરું ભવસાગર કાંઈ ગાજે : | |||
એ ગાન પી વિચરતી મનુ કેરી સૃષ્ટિ | |||
પ્રારબ્ધપંથ ધપતી પ્રભુના પ્રયાણે. | |||
તું ખેલતી ફૂલવતી તટવાટિકામાં, | |||
હું ઊગતો તટ તણા ગિરિરાજ ભેદી; | |||
હા ! એકદા ધવલ વેળુ વિશે કિનારે, | |||
ભેળાં મળ્યાં, અણચિતાં રમવા જ લાગ્યાં. | |||
કીધાં પછી સુભગ મન્દિર કલ્પનાનાં, | |||
ત્હેમાં અનુપ રસની પધરાવી મૂર્તિ : | |||
વ્હાલી ! તૃષાજ્વલિત લોચન એમ ઠાર્યાં, | |||
ત્હોયે ઊણું કંઈક અંતર માંહી ભાસ્યું. | |||
ઊઠ્યાં, ઉઠાડી દૃગ આપણી પૃથ્વીમાંથી, | |||
દીઠી વડી જીવનના જલધિની ઊર્મિ : | |||
જાગ્યું કંઈક સખી ! દર્શન એહ લેતાં, | |||
જાગ્યું અમોલું કંઈ ભાવવતું અનામી. | |||
દીધો કરે કર, વર્યાં વર ઉચ્ચગામી, | |||
ને આદરી રસીલી ! આચરવા પ્રતિજ્ઞા: | |||
સંઘટ્ટી ચન્દની ઘડી મનવેગી હોડી, | |||
ત્હેમાં મહાસફર સારવવા ઠરાવ્યું. | |||
વ્હાલી ! વસન્ત જતી જીવનની વહે છે, | |||
સંજીવની પ્રબલ શક્તિ હવે શમે છે; | |||
ને મંદ મંદ પડતી દૃગ ઊર્ધ્વગામી; | |||
ત્હોયે હજી જલધિ ઊતરવો રહ્યો છે. | |||
શું શું કીધું ? નથી નિરર્થક સન્ધુ જીવ્યાં : | |||
જો ! વેળુમાં ભવપટે પદપંક્તિ પાડી; | |||
રહેશ ઘડીક, ઘડી કોઈકને જણાશે, | |||
ને સારગ્રાહી જન આશિષ કોક દેશે. | |||
{{Right||(કવિ ન્હાનાલાલ ગ્રંથાવલિ : ૧, ખંડ-૧, ઊર્મિકાવ્યો, પૃ. ૧૯-૨૦)|}} | |||
</poem> | |||