ગુજરાતી ટૂંકીવાર્તાસંપદા/વીનેશ અંતાણી/સ્ત્રી નામે વિશાખા: Difference between revisions

Jump to navigation Jump to search
પ્રૂફ
No edit summary
(પ્રૂફ)
 
(3 intermediate revisions by 3 users not shown)
Line 1: Line 1:
{{Center|'''સ્ત્રી નામે વિશાખા'''}}
{{SetTitle}}
----
{{Heading|સ્ત્રી નામે વિશાખા | વીનેશ અંતાણી}}
 
<hr>
<center>
&#9724;
<br>
{{#widget:Audio
|url=https://wiki.ekatrafoundation.org/images/2/2e/DIPTI_STREENAAM_E_VISHAKHA.mp3
}}
<br>
સ્ત્રી નામે વિશાખા • વીનેશ અંતાણી • ઑડિયો પઠન: દિપ્તી વચ્છરાજાની
<br>
<center>&#9724;
</center>
<hr>
 
{{Poem2Open}}
{{Poem2Open}}
તુષારનો પત્ર જોઈને વિશાખાને નવાઈ લાગી હતી. માત્ર એક જ લીટીની વિગત હતી. તુષારે લખ્યું હતું: ચોવીસમીએ ગુજરાત એક્સપ્રેસમાં ત્યાં આવું છું… ચોવીસમી એટલે આજે જ… આજે તુષાર આવતો હતો. વિશાખાએ કશુંક અનુભવવાનો પ્રયત્ન કર્યો. ઘણાં વર્ષો પછી અચાનક તુષારને મમ્મી પાસે આવવાનો વિચાર આવ્યો. શું કારણ હશે? કદાચ અમસ્તો જ મળવા આવતો હોય… ના… વિચારમાં ને વિચારમાં વિશાખાએ માથું ધુણાવ્યું. એ વખતે જ એની સેક્રેટરી મિસ ડિસૉઝા વિશાખાના કમરામાં દાખલ થઈ. વિશાખા મૅડમ એકલાં હતાં, છતાં કોઈની સાથે વાત કરતાં હોય તે રીતે માથું ધુણાવતાં હતાં તે જોઈને મિસ ડિસૉઝા સ્થિર થઈ ગઈ. એ અંદર આવી છે તે તરફ પણ મૅડમનું ધ્યાન નથી આજના આખા દિવસનું કામ જાણી લેવા માટે થોડી વાર પહેલાં એમણે ઇન્ટરકૉમ પર ડિસૉઝાને બોલાવી હતી. અત્યારે એમના હાથમાં એક પત્ર છે અને ઊંડા વિચારમાં ગરકાવ છે.
તુષારનો પત્ર જોઈને વિશાખાને નવાઈ લાગી હતી. માત્ર એક જ લીટીની વિગત હતી. તુષારે લખ્યું હતું: ચોવીસમીએ ગુજરાત એક્સપ્રેસમાં ત્યાં આવું છું… ચોવીસમી એટલે આજે જ… આજે તુષાર આવતો હતો. વિશાખાએ કશુંક અનુભવવાનો પ્રયત્ન કર્યો. ઘણાં વર્ષો પછી અચાનક તુષારને મમ્મી પાસે આવવાનો વિચાર આવ્યો. શું કારણ હશે? કદાચ અમસ્તો જ મળવા આવતો હોય… ના… વિચારમાં ને વિચારમાં વિશાખાએ માથું ધુણાવ્યું. એ વખતે જ એની સેક્રેટરી મિસ ડિસૉઝા વિશાખાના કમરામાં દાખલ થઈ. વિશાખા મૅડમ એકલાં હતાં, છતાં કોઈની સાથે વાત કરતાં હોય તે રીતે માથું ધુણાવતાં હતાં તે જોઈને મિસ ડિસૉઝા સ્થિર થઈ ગઈ. એ અંદર આવી છે તે તરફ પણ મૅડમનું ધ્યાન નથી આજના આખા દિવસનું કામ જાણી લેવા માટે થોડી વાર પહેલાં એમણે ઇન્ટરકૉમ પર ડિસૉઝાને બોલાવી હતી. અત્યારે એમના હાથમાં એક પત્ર છે અને ઊંડા વિચારમાં ગરકાવ છે.
Line 102: Line 117:
રશ્મિ પણ હીંચકા પર બેઠી.
રશ્મિ પણ હીંચકા પર બેઠી.


‘મારા વિશે કંઈ પૂછ્યું? તે કંઈ વાત કરી?’
‘મારા વિશે કંઈ પૂછ્યું? તેં કંઈ વાત કરી?’


તુષારે જવાબ ન આપ્યો. પગની ઠેસથી હીંચકો ઝુલાવતો રહ્યો. થોડી વારે રશ્મિએ પૂછ્યુંઃ
તુષારે જવાબ ન આપ્યો. પગની ઠેસથી હીંચકો ઝુલાવતો રહ્યો. થોડી વારે રશ્મિએ પૂછ્યુંઃ
Line 168: Line 183:
બંડુએ બીજા કમરામાં બે પથારી કરી હતી. તે પર વિશાખા નિરાંતે બેઠી. એક ઓશીકું ખોળામાં મૂક્યું અને તુષાર સામે જોયું. એ જરા દૂર પથારીના છેડે બેઠો હતો.
બંડુએ બીજા કમરામાં બે પથારી કરી હતી. તે પર વિશાખા નિરાંતે બેઠી. એક ઓશીકું ખોળામાં મૂક્યું અને તુષાર સામે જોયું. એ જરા દૂર પથારીના છેડે બેઠો હતો.


‘આરામથી બેસ, તુષાર!’ વિશાખાએ કહ્યું અને એક ઓશીકું તુષાર સામે ફેંક્યું. રશિમ વિશાખાની સાવ નજીક, લગભગ એને સ્પર્શીને બેઠી.
‘આરામથી બેસ, તુષાર!’ વિશાખાએ કહ્યું અને એક ઓશીકું તુષાર સામે ફેંક્યું. રશ્મિ વિશાખાની સાવ નજીક, લગભગ એને સ્પર્શીને બેઠી.


‘બોલ…’ વિશાખાએ તુષારને કહ્યું. પણ તુષાર કશું જ ન બોલી ન શક્યો. એની આંખો સજળ થઈ ગઈ હતી.
‘બોલ…’ વિશાખાએ તુષારને કહ્યું. પણ તુષાર કશું જ ન બોલી ન શક્યો. એની આંખો સજળ થઈ ગઈ હતી.
Line 248: Line 263:
એક ક્ષણ માટે વિશાખાની આંખો ફરી બંધ થઈ અને પછી તરત જ ઊઘડી ગઈ. પણ તે વચ્ચે જાણે બધું જ બદલાઈ ગયું. રશ્મિને લાગ્યું કે વિશાખા સામે ઊભી હતી છતાં પીઠ ફેરવીને ક્યાંક જઈ રહી હતી. હવે એ પોતાના ઘરમાં હીંચકા પર બેસી જશે અને વર્ષો સુધી બધાની રાહ જોશે છતાં દેખાશે એવું કે એ કોઈની રાહ જોતી નથી.
એક ક્ષણ માટે વિશાખાની આંખો ફરી બંધ થઈ અને પછી તરત જ ઊઘડી ગઈ. પણ તે વચ્ચે જાણે બધું જ બદલાઈ ગયું. રશ્મિને લાગ્યું કે વિશાખા સામે ઊભી હતી છતાં પીઠ ફેરવીને ક્યાંક જઈ રહી હતી. હવે એ પોતાના ઘરમાં હીંચકા પર બેસી જશે અને વર્ષો સુધી બધાની રાહ જોશે છતાં દેખાશે એવું કે એ કોઈની રાહ જોતી નથી.
{{Poem2Close}}
{{Poem2Close}}
{{HeaderNav
|previous=[[ગુજરાતી ટૂંકીવાર્તાસંપદા/વીનેશ અંતાણી/સત્તાવીસ વર્ષની છોકરી|સત્તાવીસ વર્ષની છોકરી]]
|next = [[ગુજરાતી ટૂંકીવાર્તાસંપદા/વીનેશ અંતાણી/નિર્જનતા|નિર્જનતા]]
}}

Navigation menu