ગુજરાતી ટૂંકીવાર્તાસંપદા/રામ મોરી/બળતરા: Difference between revisions

{{Poem2Open}}

‘પછી તો બહેન મેય જશીની હાહુને કઈ દીધું કે બહેન મારી પો’રની વાત પોર પણ ઓણસાલ મોંઘવારી કેટલી વધી ગઈ છે એટલે હું તો સેવ પાડવાના એક ઓશીકા દીઠ પાંચ રૂપિયા વધુ લઈશ. તો મને ક્ય ના કાળીબહેન અમને તો પોહાણ નથી થાતું… તો મેં કીધું રામેરામ, બાકી, ગામ આખાને ખબર છે જ કે એ રબારણ કેટલી ટૂંકા જીવની છે, જશી તો શોખીન છે પેરવા ઓઢવામાં, પણ જે ઘરમાં ગૈ છે ન્યાંય કાંક હાહ તો હોવો જોવે ને..’ કાળીકાકી લોટના પિંડાને શેવ પાડવાના મશીનના ગોળ ખાનામાં મૂકી ઉપર હેન્ડલ ફેરવતાં અને આંટા ઊતરતા જાય ને લોટનો પિંડો દબાતો જાય ને મશીન નીચે ક્વર વન્યાના ઓશીકા પર સેવની પતલી ઘઉંના કલરની ભાત પડતી જાય, એકહારે બાર-બાર પતલી સેવનાં લૂમખાં ઓશીકા માથે, કાળીકાકી ઓશીકું આગળ-પાછળ હલાવતાં મસ્ત ભાત પાડી દે ને પછી ઓશીકું ભરાઈ જાય એટલે મને કે,

‘જશી તો… નસીબદાર. ઉકલી ગઈ…’ આખા રહોડામાં ધુમાડો થયો… જાળિયાનેય જાણે ધુમાડો બાર્ય કાઢવામાં હાંફ ચડ્યો. બા ફૂંક મારતી’તી ને હું બેય હાથ હવામાં આમ તેમ વીંઝતી ધુમાડો મારાથી થાય અટલો ને આટલો આઘો ને આઘો ધકેલવા મથતી રઈ.

{{Poem2Close}}