18,450
edits
કિન્નરી ૧૯૫૦: Difference between revisions
Jump to navigation
Jump to search
no edit summary
MeghaBhavsar (talk | contribs) No edit summary |
MeghaBhavsar (talk | contribs) No edit summary |
||
| Line 331: | Line 331: | ||
{{સ-મ|૧૯૪૬}} <br> | {{સ-મ|૧૯૪૬}} <br> | ||
</poem> | |||
== કોને કહું? == | |||
<poem> | |||
કોને કહું? છું એકલો! | |||
રૂપની રંગત બધી જોઈ રહું છું એકલો! | |||
::: લાલી ઉષાના ઉરથી | |||
:::: ઊઘડે અને લાજી રહું, | |||
::: સંધ્યા તણા સિંદૂરથી | |||
:::: હું આંખડી આંજી રહું; | |||
સ્નેહની આ સ્વપ્નલીલા હું લહું છું એકલો! | |||
::: રુદ્રનું લોચન દહે | |||
:::: ક્યારેક તો મધ્યાહ્નમાં, | |||
::: મુગ્ધ મારું મન રહે | |||
:::: ત્યારે રતિના ગાનમાં; | |||
આભ જેવા આભનો રે ભાર વહું છું એકલો! | |||
કોને કહું છું એકલો? | |||
{{સ-મ|૧૯૫૦}} <br> | |||
</poem> | |||
== કોણ રે ચાલી જાય? == | |||
<poem> | |||
એવું કોણ રે ચાલી જાય? | |||
ભર્યું ભર્યું મારું ભીતર ખાલી થાય! | |||
::: સંધ્યાની સ્મિતસુરખી છાઈ, | |||
:::: નભ ન રહ્યું નીલું; | |||
::: એ જ રે રંગીન તેજ ગાઈ | |||
:::: રહ્યું વિલયનો લય પીલુ; | |||
અવ હું એકલ અંધાર અંતર ઝીલું! | |||
મુજને મારો જ સંગ, તે સાલી જાય! | |||
::: હળવું મારું હૈયું થાતાં | |||
:::: પોપચે એનો ભાર; | |||
::: મનનું મારું માનવી જાતાં | |||
:::: સૂનાં સકલ દ્વાર; | |||
ન્યાળીને મુજ અશ્રુની જલધાર, | |||
નભનું તારકવૃન્દ રે મ્હાલી જાય! | |||
એવું કોણ રે ચાલી જાય? | |||
{{સ-મ|૧૯૪૭}} <br> | |||
</poem> | |||
== કોણ રે હસી જાય? == | |||
<poem> | |||
એવું કોણ રે હસી જાય? | |||
જાણે ચાંદમુખીનો વાદળઘેરો ઘૂંઘટ ખસી જાય! | |||
::: નીંદભૂલી બે નેન રોઈ | |||
:::: ને મનમાં મૌન છવાયું, | |||
::: પૂનમમાંય મેં અમાસ જોઈ | |||
:::: તે ગીત ન એક ગવાયું; | |||
એવી અંતરસૂની એકલતાની વચમાં વસી જાય! | |||
::: મેઘલી રાતને પાલવ મેલે | |||
:::: રે કોણ ઉષાની કોર? | |||
::: ભીતરનાં સૌ દ્વાર ઠેલે | |||
:::: રે બ્હાર કોનો કલશોર? | |||
આતમના મુજ અણુઅણુમાં કોણ રે ધસી જાય? | |||
એવું કોણ રે હસી જાય? | |||
{{સ-મ|૧૯૪૭}} <br> | |||
</poem> | |||
== હે મુજ પ્રીતિ == | |||
<poem> | |||
:::હે મુજ પ્રીતિ, | |||
તવ ઉદયે ઉજ્જ્વલ ઉરની ક્ષિતિ! | |||
::જે વિરાટ વ્યોમે વસતું, | |||
::લઘુક શી ભોમે લસતું, | |||
::ને રોમે રોમે હસતું; | |||
::એ સૌની મુજ પ્રાણે, | |||
આજ અજાણે, પ્રગટી રે સ્વરગીતિ! | |||
::નયનતેજની તરુણા, | |||
::અધરરંગની અરુણા, | |||
::એ તવ અંતરકરુણા! | |||
::અવ છે તૃપ્તિ, તૃષા ના; | |||
આજ ઉષાના ઉત્સવની શુભ મિતિ! | |||
:::હે મુજ પ્રીતિ! | |||
{{સ-મ|૧૯૪૮}} <br> | |||
</poem> | |||
== કોણ રતિના રાગે? == | |||
<poem> | |||
કોણ રતિના રાગે, | |||
::: રે મન મન્મથ જેવું જાગે? | |||
:: જે ભસ્મીભૂત, મૃત, રુદ્રનયનથી; | |||
:: એ અવ શિશિરશયનથી | |||
::: જાગે વસંતના વરણાગે! | |||
:: એના શ્વાસે શ્વાસે | |||
:: વાગે મલયાનિલની વાંસળીઓ, | |||
:: એના હાસવિલાસે | |||
:: જાગે કેસૂડાંની કૈં કળીઓ; | |||
::: રે વન નન્દનવન શું લાગે! | |||
{{સ-મ|૧૯૫૦}} <br> | |||
</poem> | |||
== પ્રથમ મિલનની ભૂમિ == | |||
<poem> | |||
રે આ પ્રથમ મિલનની ભૂમિ, | |||
પલાશપિયુને પ્રથમ અહીં રે મલયલહર ગૈ ચૂમી! | |||
::: ડાલ ડાલ પર પંચમસ્વરમાં | |||
:::: કોયલ અહીં કૂજેલી, | |||
::: જ્યારે કોયલ અહીં કૂજેલી, | |||
::: અબીલ ગુલાલ લઈને કરમાં | |||
:::: વસંત અહીં પૂજેલી, | |||
::: જ્યારે વસંત અહીં પૂજેલી, | |||
ઝરમર ઝરમર કૈંક પૂનમની રાત અહીં રે ઝૂમી, | |||
:: જ્યારે કૈંક પૂનમની રાત અહીં રે ઝૂમી; | |||
:: અહીં અવનિ પર ઊતરી આવી | |||
:::: અમરાપુરી વસેલી, | |||
::: ત્યારે અમરાપુરી વસેલી, | |||
:: ‘સુધા અવરને અવ ના પાવી’ | |||
:::: એવું સ્હેજ હસેલી, | |||
::: ત્યારે એવું સ્હેજ હસેલી, | |||
આશાઓની કૈંક અપ્સરા નન્દનવનમાં ઘૂમી, | |||
ત્યારે કૈંક અપ્સરા નન્દનવનમાં ઘૂમી! | |||
રે આ પ્રથમ મિલનની ભૂમિ! | |||
{{સ-મ|૧૯૫૦}} <br> | |||
</poem> | |||
== પ્રાણપ્રિયાનું આંગણ == | |||
<poem> | |||
:::રે આ પ્રાણપ્રિયાનું આંગણ, | |||
ફરી ફરીને અહીં ભૂલ્યો રે અહીં ફૂલ્યો રે ફાગણ! | |||
:::: અહીં મંદારે મૃદુલ શયન, | |||
::::: રે મોહક ફૂલનો ફાલ; | |||
:::: મહાકાળ પણ મુગ્ધનયન | |||
::::: અહીં પોઢ્યો છે ચિરકાલ, | |||
સ્નેહસ્વપ્નની સૃષ્ટિ અહીં અવ સોહે અમર સુહાગણ! | |||
:::: મનસિજે અહીં પ્રથમ જ પુષ્પિત | |||
::::: ધનુ પર શર સંધાન | |||
:::: સાધ્યું, ને અહીં પ્રથમ જ સસ્મિત | |||
::::: રતિને લાધ્યું ગાન; | |||
હસી હસી જેનાં ઝેર પીએ એવી અહીં ડસી રે નાગણ! | |||
રે આ પ્રાણપ્રિયાનું આંગણ! | |||
{{સ-મ|૧૯૫૦}} <br> | |||
</poem> | |||
== મિલનમોરલી == | |||
<poem> | |||
વૃન્દાવનની વાટે રે, કોઈ મિલનમોરલી વાય, | |||
જમુનાજલને ઘાટે રે કોઈ ગોપી ઘેલી થાય! | |||
::: મોરલીએ મનડાની વાણી, | |||
:::: સુણ્યા વિણ ર્હેવાય? | |||
::: કાલિન્દીનાં કાળાં પાણી | |||
:::: અંગે શીદ સ્હેવાય? | |||
વનને કાંટે કાંટે રે, કોઈ બિછાત ફૂલની છાય, | |||
ફૂલમારગને ફાંટે રે, એનો જીવ વીંધાતો જાય! | |||
::: કુંજગલીને દ્વારે દ્વારે | |||
:::: ઢૂંઢી વળ્યાં બે નેણ, | |||
::: કદંબવનને ક્યારે ક્યારે | |||
:::: વણઉત્તરનાં વેણ; | |||
શીતલ સૂરની છાંટે રે, કોઈ વરસી રહ્યું છે લાય, | |||
નેહનદીને ઘાટે રે, એનું અંગ અગનમાં ન્હાય! | |||
::: છલછલ એનાં અસુવન નીરે | |||
:::: વિરહાનલ શીદ ઠારે? | |||
::: મન્દ્રમદીર ને મંદ સમીરે | |||
:::: ભીતર મરતું ભારે! | |||
મોરલીધરને માટે રે, એ તો નિજમાં આજ ન માય, | |||
હૈયા કેરે હાટે રે, વણમૂલ વેચાવા ચ્હાય! | |||
{{સ-મ|૧૯૪૮}} <br> | |||
</poem> | </poem> | ||