કાવ્યમંગલા/રૂડકી: Difference between revisions

નાગરવાડે નાત મળી ને ગૌરી ગીતો ગાય,

ધીંકડ વાગે ઢોલ પિપૂડી, ગામ આખું લહેરાય.

ધાવણી છોડીને તાવ ચડ્યો ને નાનકી ભૂખી થાય,

છોકરાં લઈને રૂડકી બંને નાગરવાડે જાય.

શેરીમાં બેસી નાત જમે ને ચૂરમાં ઘી પીરસાય,

શેરીનાકે  ભંગિયા, ઢેડાં, વાઘરાં ભેગાં થાય.

રૂડકી ઊભે એક ખૂણામાં છોકરાં બઝાડી હાથ,

વાઘરાં કેરા થાય કોલાહલ, ખોલકાં ભૂંકે સાથ.

નાત જમી ત્યાં ઊઠે આખી, પાનસોપારી વહેંચાય,

વાઘરાં તૂટ્યાં પતરાળાં પર એઠું ઉપાડી ખાય.

રૂડકી દોડે વાઘરાં ભેગી, લૂંટંલૂંટા થાય,

અર્ધી ખાધેલ પતરાળી એક, હાથ આવી હરખાય.

ચોર્યું ફેદ્યું ચૂરમું શાક, ને ધૂળ ભરેલી દાળ,

રૂડકી કોળિયા છોકરાંને દે, ઉપરથી દે ગાળ.

નાતના વાળંદ લાડકી લૈને મારવા સૌને ધાય

એ ધમાલમાં રૂડકીના થાળ કૂતરાં તાણી જાય.

પાનબીડાં લઈ નાત ઊઠે ને રૂડકી ખંખેરે હાથ,

દુનિયા કેરી દોરંગી લીલા દેખે દીનનો નાથ.

(૮ ઓગસ્ટ, ૧૯૩૨)