વસુધા/જગતનું આશ્ચર્ય: Difference between revisions

તું જગતનું આશ્ચર્ય છે.

જગતમાં છે તાજ, ને છે તાજ જેવાં કૈંક કૈં,

આશ્ચર્ય છે તું જગતનું,

હું ચિંતવું ચિંતાનદીને તીર બેસી:

લાખો નયનમાં એ નયન ફાવી ગયું,

મારા મગજની માછલી વીંધી ગયું,

પાંપણઢળ્યું, ભીનું, હસંતું, બાવરું, બેહોશ, ઉન્માદી કદી.

એ સહજ નિજ સૌન્દર્ય મૃદુથી

સૃષ્ટિને શણગારનું કેવલ હતું.

જાણે ન પણ નિજ દષ્ટિ શા શા દાટ વાળે છે અહીં!

અણજાણ અદ્ભુત એ અલૌકિક આંખની

આ જગતનું આશ્ચર્ય છે.

આસ્તે કદમ જાતી હતી તે આમતેમ નિહાળતી.

હું ઊચર્યો, ‘લે આ કનકમય કોડિયું,

આશ્ચર્યમાં તે નેત્ર વિસ્ફારી વદી.

‘ભલે, તું જા જતી રમવા જહીં!’

છે જગતમાં તાજ, ને છે તાજ જેવાં કૈંક કૈં,

તું તો પરંતુ તાજને કે તાજ છે,