18,450
edits
MeghaBhavsar (talk | contribs) (Created page with "{{SetTitle}} {{Heading|કાનિયો ઝાંપડો|}} {{Poem2Open}} મહારાજને આથમવાનું ટાણું થતું હતું. તે વખતે સીમમાંથી રખોલિયાએ હાંફતાં હાંફતાં આવી સુદામડા ગામે વાવડ દીધા કે સીમાડે ખેપટ ઊડતી આવે છે. માળિયાના મિયાણાન...") |
MeghaBhavsar (talk | contribs) No edit summary |
||
Line 33: | Line 33: | ||
સવારે ચોરામાં ડાયરો ભરાણો. મરેલાઓને દેન દેવાની તૈયારી થતી હતી. બધી લાશો સામે પડી હતી. એ ટાણે માણસોનો અફસોસ ઉડાડવા માટે ગઢવીએ પોરસનાં વેણ કાઢ્યાં : “ખમા! ખમા તને, આપા શાદૂળ! આજ તેં કાઠિયાણીની કૂખ ઉજાળી! જોગમાયાએ સુદામડાનું નાક રાખ્યું. વાહ રણના ખેલણહાર!” | સવારે ચોરામાં ડાયરો ભરાણો. મરેલાઓને દેન દેવાની તૈયારી થતી હતી. બધી લાશો સામે પડી હતી. એ ટાણે માણસોનો અફસોસ ઉડાડવા માટે ગઢવીએ પોરસનાં વેણ કાઢ્યાં : “ખમા! ખમા તને, આપા શાદૂળ! આજ તેં કાઠિયાણીની કૂખ ઉજાળી! જોગમાયાએ સુદામડાનું નાક રાખ્યું. વાહ રણના ખેલણહાર!” | ||
{{Poem2Close}} | {{Poem2Close}} | ||
<poem> | |||
<center>[1]</center> | |||
છોહડાં રણભડાં કે’ એમ સાદો, | |||
લોહ ઝડાકા બેસલડાં, | |||
ભડ ઊભે ઝાંપો ભેળાયે, | |||
(તો) ભઠ છે જીવન એહ ભડાં. | |||
</poem> | |||
{{Poem2Open}} | |||
'''[શાદૂળ ખવડ કહે છે : “હે બળવાન જોદ્ધાઓ, હે તરવારોના સાધેલા વીર નરો, તમે હાજર હો છતાં જો ગામના દરવાજામાં દુશ્મનો દાખલ થઈ જાય, તો વીર એવા શૂરવીરોનું જીવતર ધૂળ મળ્યું.”]''' | |||
{{Poem2Close}} | |||
<poem> | |||
<center>[2]</center> | |||
એમ મરદ લુણાઓત આખે. | |||
સણજો ગલ્લાં નરાં સરાં, | |||
નર ઊભે ભેળાય નીંગરું, | |||
તો નાનત છે એહ નરાં. | |||
</poem> | |||
<br> | <br> |
edits