ચંદ્રહાસ આખ્યાન/કડવું ૨૪: Difference between revisions

{{Color|Blue|[યુદ્ધમાં જેને પહોંચી શકાય તેમ એવા ચંદ્રહાસને મારવાનો ધૃષ્ટબુદ્ધિ એક વધારે પેંતરો અજમાવવાનો વિચાર કરે છે ત્યાં ગાલવ મુનિ ભરી સભામાં ધૃષ્ટબુદ્ધિને પૂર્વનાં વચન ‘પુત્રી આ જે તારી તેને પરણશે ભિખારી’ સંભારી તેનાં ક્રોધ અને ઈર્ષા વધારી દે છે. ધૃષ્ટબુદ્ધિ ચંદ્રહાસને અરધી રાતે બ્રાહ્મણનો વેશ ધારણ કરીને ગામના પાદરમાં રહેલા મંદિરે કાલી માતાની પૂજા કરવા મોકલી ચાર મારાઓને હથિયાર વિનાના ચંદ્રહાસને મારી નાખવાનું કામ સોંપે છે.]}}

ત્યારે જામાત્રે નીચું નિહાળ્યું, પણ પણ ગાલવે પાછું વાળ્યું;

મિથ્યા થાય રામનું બાણ; પણ વિપ્રુનું વચન પ્રમાણ.{{space}} {{r|૧૨}}

જાણ્યું : શોપે બાળશે વળી.’ પછે પ્રધાન બોલ્યો મળી :{{space}} {{r|૧૮}}

‘સહી ના શકાય હવે આવું, એ જમાત્રને કપટે મરાવું.

એક અમારા પૂર્વજે સેવી, અમારી કાલિનકા છે કુળદેવી.{{space}} {{r|૨૪}}

આયુધ વિના એકલો થાયે, તો વિઘ્નમાત્ર તેનાં જાયે.{{space}} {{r|૨૫}}

આઈની પૂજા વિધવિધ આણાવી, તે મદનને વાત ન જણાવી.

પૂર્વમાં આવડ જૂનું છે દેહરું, ત્યાં તમને મોકલું છું હેરું<ref>હેરુ – ગુપ્ત રીતે</ref>.{{space}} {{r|૩૦}}

તમો રહેજો દેહાર પૂંઠો, તે જ્યારે પૂજા કરી ઊઠે.{{space}} {{r|૩૧}}

ચાંડાલ કહે શિર નામી : ‘એ કારજ અમારું, સ્વામી,’