17,611
edits
MeghaBhavsar (talk | contribs) (Created page with "{{SetTitle}} {{Heading|એક કિલ્લાને તોડી પડાતો જોઈને|}} <poem> (૧) અહીં નથી મુહૂર્ત, મંગલપ્રદીપ ના, ધૂપ ના, ન કુંકુમ, ન પુષ્પ, સ્વસ્તિક નથી, નથી અર્ચના, પુરોહિત ન મૌલવી, ન અહીં મંગલપ્રાર્થી કો, ન શિલ્પગુરુ...") |
(પ્રૂફ રીડિંગ સંપન્ન) |
||
Line 9: | Line 9: | ||
ન કુંકુમ, ન પુષ્પ, સ્વસ્તિક નથી, નથી અર્ચના, | ન કુંકુમ, ન પુષ્પ, સ્વસ્તિક નથી, નથી અર્ચના, | ||
પુરોહિત ન મૌલવી, ન અહીં મંગલપ્રાર્થી કો, | પુરોહિત ન મૌલવી, ન અહીં મંગલપ્રાર્થી કો, | ||
ન શિલ્પગુરુ કો, નથી અગણ સંઘ | ન શિલ્પગુરુ કો, નથી અગણ સંઘ તજ્જ્ઞો તણો, | ||
નહીં બૃહદ્ યોજના, ઢગ નહીં સરંજામના. | નહીં બૃહદ્ યોજના, ઢગ નહીં સરંજામના. | ||
અહો બદનસીબ કોટ! તુજ આજ ઉત્ખાતને | અહો બદનસીબ કોટ! તુજ આજ ઉત્ખાતને | ||
Line 29: | Line 29: | ||
નિહાળી તુજ દુર્ગ-રૂપ જન શ્વસ્ત સૌ પોઢતાં. | નિહાળી તુજ દુર્ગ-રૂપ જન શ્વસ્ત સૌ પોઢતાં. | ||
પુરાતન સમે ભલે અચળ દીર્ઘ દુર્ધર્ષ તું | પુરાતન સમે ભલે અચળ દીર્ઘ દુર્ધર્ષ તું, | ||
ખડો અરિદળોની સંમુખ અભેદ્ય, ઉત્તુંગ તું, | ખડો અરિદળોની સંમુખ અભેદ્ય, ઉત્તુંગ તું, | ||
બની કમઠ-ઢાલ વજ્જર વિદારી પાછાં | બની કમઠ-ઢાલ વજ્જર વિદારી પાછાં કર્યાં, | ||
પ્રરક્ષક તું ચંડ આ નગરશ્રી તણો દિગ્ગજ! | પ્રરક્ષક તું ચંડ આ નગરશ્રી તણો દિગ્ગજ! | ||
હવાં નથી તું, દુર્ગ! દુર્ગમ, અભેદ્ય, ઉત્તુંગ ના; | હવાં નથી તું, દુર્ગ ! દુર્ગમ, અભેદ્ય, ઉત્તુંગ ના; | ||
તને ટપી જતાં અહીં ત્રણ બદામનાં મ્હેલડાં, | તને ટપી જતાં અહીં ત્રણ બદામનાં મ્હેલડાં, | ||
ઝટોઝટ | ઝટોઝટ ઉંચાં ઉંચાં શિર કરી વિહાસે તને, | ||
ખણે શુકર શ્વાન ગર્દભ લલાટ તારું ખરે. | ખણે શુકર શ્વાન ગર્દભ લલાટ તારું ખરે. | ||
શી ચંચલ દશા! કશી | શી ચંચલ દશા! કશી ન ’તી કરામતોની કમી, | ||
કૃતાંત તણી કૂચને પણ શકી ન એકે ક્રમી. | કૃતાંત તણી કૂચને પણ શકી ન એકે ક્રમી. | ||
Line 45: | Line 45: | ||
અતિક્રમી શક્યું નહીં કદમ કાળનાં કોઈ, સૌ | અતિક્રમી શક્યું નહીં કદમ કાળનાં કોઈ, સૌ | ||
અનુક્રમી રહ્યું કૃતાંત-પગલી, પૃથુ પંથ પે | અનુક્રમી રહ્યું કૃતાંત-પગલી, પૃથુ પંથ પે ૩૦ | ||
ધરા-રથ ધસે, હવાં બૃહદ ઉચ્ચ અભ્રંકષ | ધરા-રથ ધસે, હવાં બૃહદ ઉચ્ચ અભ્રંકષ | ||
બને ક્ષણ પછી લઘુ અવચ ને ધરાશાયી તે. | બને ક્ષણ પછી લઘુ અવચ ને ધરાશાયી તે. | ||
Line 51: | Line 51: | ||
અહો સફર શી અપૂર્વ, અતિકાય હે દુર્ગ, તેં | અહો સફર શી અપૂર્વ, અતિકાય હે દુર્ગ, તેં | ||
નિહાળી નજરે મનુષ્ય લઘુકાયની, વામણો | નિહાળી નજરે મનુષ્ય લઘુકાયની, વામણો | ||
ધરા ઉપર શું | ધરા ઉપર શું ટગૂમગુ પળંત જંતુ સમો | ||
ધસે ગગન આંબતો ગરુડ, માતરિશ્વા શું વા! | ધસે ગગન આંબતો ગરુડ, માતરિશ્વા શું વા! | ||
Line 58: | Line 58: | ||
ગયા ભુજબળો તણા, પ્રખર દ્વંદ્વના, ટેકના. | ગયા ભુજબળો તણા, પ્રખર દ્વંદ્વના, ટેકના. | ||
હવે અસિ ન, અશ્વ, ચાપ, નહિ તોપ બંદૂક, ના | હવે અસિ ન, અશ્વ, ચાપ, નહિ તોપ બંદૂક, ના ૪૦ | ||
કશુંય અહીં કામયાબ, તહીં જીર્ણ ને વૃદ્ધ હે, | કશુંય અહીં કામયાબ, તહીં જીર્ણ ને વૃદ્ધ હે, | ||
તને નહિ નભાવશે જગ જિગીષણા-ક્ષુબ્ધ આ! | તને નહિ નભાવશે જગ જિગીષણા-ક્ષુબ્ધ આ! | ||
Line 65: | Line 65: | ||
જિગીષુ જગ ક્ષુબ્ધ આજ, નહિ પાજ એકે ક્યહીં, | જિગીષુ જગ ક્ષુબ્ધ આજ, નહિ પાજ એકે ક્યહીં, | ||
અફાટ મદ-ક્ષોભ-સાગર | અફાટ મદ-ક્ષોભ-સાગર વિષે ન નૌકા ક્યહીં, | ||
યુગોયુગ ટકી તું અંતર ટકાવી રાખ્યે ગયો, | યુગોયુગ ટકી તું અંતર ટકાવી રાખ્યે ગયો, | ||
હવે તુંય | હવે તુંય તુટે, પછી કશું જ એવું જે ના તૂટે? | ||
મથી મથી મનુષ્યજાત રચી દુર્ગ તું શા શકી, | મથી મથી મનુષ્યજાત રચી દુર્ગ તું શા શકી, | ||
ખરે, પણ ત્યહીં ન આશ ટકવાની ના ના ટકી. | ખરે, પણ ત્યહીં ન આશ ટકવાની ના ના ટકી. | ||
થતા સુગમ દુર્ગ, દુર્ગ-રચના હવે ક્યાં હવી? | થતા સુગમ દુર્ગ, દુર્ગ-રચના હવે ક્યાં હવી? | ||
જળો મહીં, હવા મહીં, ગગન માંહી, અંત્રિક્ષમાં? | જળો મહીં, હવા મહીં, ગગન માંહી, અંત્રિક્ષમાં? ૫૦ | ||
અહો ધસમસે મનુષ્ય-ઉરની જિગીષા-ક્ષુધા, | અહો ધસમસે મનુષ્ય-ઉરની જિગીષા-ક્ષુધા, | ||
Line 85: | Line 85: | ||
બધા જય પરાજયો? સકલ મંગલો જંગલ? | બધા જય પરાજયો? સકલ મંગલો જંગલ? | ||
નહીં | નહીં. જહીં લગી હજી પરમ સત્ય ના જીતશે, | ||
તહીં લગ અહીં અઘોર ઘમસાણ | તહીં લગ અહીં અઘોર ઘમસાણ ર્હેશે મચી, | ||
અને ધરતી હા, સદા રુધિર-પંક | અને ધરતી હા, સદા રુધિર-પંક ર્હેશે પચી. ૬૦ | ||
તું યે અડગ દુર્ગ આજ ડગતો, ડગાવે તને | |||
કયું પરમ સત્ય? શું, અચળ દુર્ગ તો તે જ જે | કયું પરમ સત્ય? શું, અચળ દુર્ગ તો તે જ જે | ||
રચાય મનુ-અંતરે વિમલ સત્ય-સંધાનનો, | રચાય મનુ-અંતરે વિમલ સત્ય-સંધાનનો, | ||
સમસ્ત જગને અમોઘ પ્રણયેથી સંરક્ષતો? | સમસ્ત જગને અમોઘ પ્રણયેથી સંરક્ષતો? | ||
સુદૂર અહ સ્વપ્ન! રમ્ય અભિરામ માંગલ્ય | સુદૂર અહ સ્વપ્ન! રમ્ય અભિરામ માંગલ્ય શું! | ||
ઉડે ઉડતી ધૂળમાં મધુર ઝાંય એ ભાવિની. | |||
તું આ ખરતી કાંકરી મહીં હરે નિરાશા બધી, | તું આ ખરતી કાંકરી મહીં હરે નિરાશા બધી, | ||
અને ચડતી આશ ઊર્ધ્વ ગગને સુદુર્ગા બની. | અને ચડતી આશ ઊર્ધ્વ ગગને સુદુર્ગા બની. | ||
ભલે અહીં ન ધૂપ દીપ ફૂલમાળ, ના અર્ચના, | ભલે અહીં ન ધૂપ દીપ ફૂલમાળ, ના અર્ચના, | ||
છતાં અહીં ધુળેટીમાં નવવસંત-આરાધના. | છતાં અહીં ધુળેટીમાં નવવસંત-આરાધના. ૭૦ | ||
</poem> | </poem> | ||
edits