એકોત્તરશતી/૭. અહલ્યાર પ્રતિ: Difference between revisions

આખો સંસાર પરિચિત હાસ્ય હસી રહ્યો છે. તું અનિમિષનેત્રે જોઈ રહી છે. તારું હૃદય એકલું પોતાની ધૂળથી ખરડાયેલી પદચિહ્નરેખાને ડગલે ડગલે ઓળખતું ઓળખતું કોઈ દૂર કાલક્ષેત્રમાં ચાલ્યું ગયું છે. જોતજોતામાં ચારેકોરથી ચારે દિશામાં જગતનો બધો પૂર્વ પરિચય આવ્યો. કુતૂહલપૂર્વક આખો સંસાર ટોળે ટોળાં વળીને આ તારી સામે આવ્યો; પાસે આવીને ચમકીને થંભી ગયો. વિસ્મયથી તે તાકી રહ્યો.

શી અપૂર્વ રહસ્યમયી વિવસ્ત્ર મૂર્તિ, નવીન શૈશવે સ્નાત સંપૂર્ણ યૌવન——શ્યામપત્રપુટમાં પૂર્ણ ખીલેલા પુષ્પની જેમ શૈશવ અને યૌવન ભેગાં થઈ જઈને એક દાંડી ઉપર ખીલી ઉઠ્યાં છે. વિસ્મૃતિસાગરના નીલ નીરમાં પ્રથમ ઉષાની પેઠે તું ધીરે ધીરે ઊઠી છે. તુ વિશ્વ તરફ જોઈને વિસ્મય અનુભવે છે, વિશ્વ તારા તરફ જોઈને બોલતું નથી. બંને સામસામા (મોઢા મોઢ–રૂબરૂ) (ઊભાં) છે. અપાર રહસ્યને તીરે ચિરપરિચયની વચ્ચે નવો પરિચય.

{{સ-મ|||'''(અનુ. નગીનદાસ પારેખ)'''}} <br>