825
edits
MeghaBhavsar (talk | contribs) No edit summary |
No edit summary |
||
Line 1: | Line 1: | ||
{{ | {{SetTitle}} | ||
{{Heading|જલમટીપ | મનોહર ત્રિવેદી}} | |||
{{Poem2Open}} | {{Poem2Open}} | ||
નટુ મેરાઈનું ધ્યાન આજે મશીન પર નોતું લાગતું. ગઢ ખોલીને લૂગડાંનાં ચીંથરાંથી સાફ કર્યો. તેલ ઊંજ્યું. ઘડી વાર કાતર લે ને ઘડી વાર મેજરટેપ. એમાં રોજના જેવો તરવરાટ નો’તો. એ મનોમન બબડ્યાઃ કફનીનું કલેતું થઈ જાત, જદ્દનું, હમણાંઃ બીડી જગવેલી, હોઠ વચ્ચે એમની એમ ઠઠી રહી, સટ લીધા વગરની. આંગળીથી અછડતી ઠપકારી, બીડીનું ઠૂલું ખેરવ્યું. ઉપરાઉપરી દમ લીધા, પણ ઓલવાઈ ગયેલી. દીવાસળીથી ફરી સળગાવી, એકાદ-બે ફૂંક લઈ આંગળીથી અંગૂઠાને હડસેલો આપી, બહાર ફેંકી દીધી. | નટુ મેરાઈનું ધ્યાન આજે મશીન પર નોતું લાગતું. ગઢ ખોલીને લૂગડાંનાં ચીંથરાંથી સાફ કર્યો. તેલ ઊંજ્યું. ઘડી વાર કાતર લે ને ઘડી વાર મેજરટેપ. એમાં રોજના જેવો તરવરાટ નો’તો. એ મનોમન બબડ્યાઃ કફનીનું કલેતું થઈ જાત, જદ્દનું, હમણાંઃ બીડી જગવેલી, હોઠ વચ્ચે એમની એમ ઠઠી રહી, સટ લીધા વગરની. આંગળીથી અછડતી ઠપકારી, બીડીનું ઠૂલું ખેરવ્યું. ઉપરાઉપરી દમ લીધા, પણ ઓલવાઈ ગયેલી. દીવાસળીથી ફરી સળગાવી, એકાદ-બે ફૂંક લઈ આંગળીથી અંગૂઠાને હડસેલો આપી, બહાર ફેંકી દીધી. |