17,116
edits
KhyatiJoshi (talk | contribs) (Created page with "{{SetTitle}} {{Heading| આશા (આશા)}} {{Poem2Open}} જે મોટાં મોટાં કામ કરું છું તે એટલાં અઘરાં નથી; જગતના હિતને ખાતર આખા વિશ્વમાં ફરતો કરુ છું. સાથીઓની ભીડ વધતી જાય છે; લખવા વાંચવાનું વધતું જાય છે; અનેક ભાષાએમા...") |
(Added Years + Footer) |
||
Line 11: | Line 11: | ||
ઘણા દિવસથી મને આશા હતી : પ્રાણની ગભીર ક્ષુધા (પોતાની તૃપ્તિ માટે) એની અંતિમ સુધા પામશે; ધન નહીં, માન નહીં, થોડાશા પ્રેમની મેં આશા કરી હતી. | ઘણા દિવસથી મને આશા હતી : પ્રાણની ગભીર ક્ષુધા (પોતાની તૃપ્તિ માટે) એની અંતિમ સુધા પામશે; ધન નહીં, માન નહીં, થોડાશા પ્રેમની મેં આશા કરી હતી. | ||
હૃદયના સૂરથી નામ દેવું, અકારણે પાસે સરીને હાથમાં હાથ રાખવો, દૂર જતાં એકલા બેસી મનમાં ને મનમાં એનો વિચાર કરવો, પાસે આવતાં બે આંખોમાં બોલતી હોય એવી ચમક હોવી – આ બધાંને વળગી પડીને, - ઘેરી વળીને મારા જીવનના થોડાશા દિવસોને હાસ્ય અને ક્રન્દન ધીરે ધીરે ભરી દેશે. ધન નહીં, માન નહીં, થોડાશા પ્રેમની મેં આશા કરી હતી. | હૃદયના સૂરથી નામ દેવું, અકારણે પાસે સરીને હાથમાં હાથ રાખવો, દૂર જતાં એકલા બેસી મનમાં ને મનમાં એનો વિચાર કરવો, પાસે આવતાં બે આંખોમાં બોલતી હોય એવી ચમક હોવી – આ બધાંને વળગી પડીને, - ઘેરી વળીને મારા જીવનના થોડાશા દિવસોને હાસ્ય અને ક્રન્દન ધીરે ધીરે ભરી દેશે. ધન નહીં, માન નહીં, થોડાશા પ્રેમની મેં આશા કરી હતી. | ||
૧૯ ઑક્ટોબર ૧૯૨૪ | |||
{{સ-મ|||'''(અનુ. સુરેશ જોશી )'''}} | ‘પૂરબી’ | ||
{{સ-મ|||'''(અનુ. સુરેશ જોશી )'''}} | |||
{{Poem2Close}} {{HeaderNav2 |previous =૭૮. પૂર્ણતા |next = ૮૦. આશંકા}} |