18,288
edits
(+1) |
(+1) |
||
Line 53: | Line 53: | ||
{{Poem2Open}} | {{Poem2Open}} | ||
પિતા સાથેના સંબંધોની ઝલક, ઘડિયાળને ચાવી આપવાની ટેવમાં પ્રતીકાત્મક રીતે છતી થઈ છે: | પિતા સાથેના સંબંધોની ઝલક, ઘડિયાળને ચાવી આપવાની ટેવમાં પ્રતીકાત્મક રીતે છતી થઈ છે: | ||
{{Poem2Close}} | |||
::''‘અમારા બાપદાદાના સમયનું/એક ઘડિયાળ/અમારા ઘરમાં છે/બાપુજી પહેલાં તેને રોજ સવારે આઠ વાગ્યે નિયમિત ચાવી આપતા/કાકા સાથે ઝઘડો થયો હોય/કે મારો દાખલો ખોટો પડ્યા પછી/મને પ્રસાદી મળી હોય/તો પણ બાપુજી ચાવી આપવાનું/કદી ભૂલતા નહીં. (પૃ. 46)'' | ::''‘અમારા બાપદાદાના સમયનું/એક ઘડિયાળ/અમારા ઘરમાં છે/બાપુજી પહેલાં તેને રોજ સવારે આઠ વાગ્યે નિયમિત ચાવી આપતા/કાકા સાથે ઝઘડો થયો હોય/કે મારો દાખલો ખોટો પડ્યા પછી/મને પ્રસાદી મળી હોય/તો પણ બાપુજી ચાવી આપવાનું/કદી ભૂલતા નહીં. (પૃ. 46)'' | ||
{{Poem2Open}} | {{Poem2Open}} | ||
Line 206: | Line 206: | ||
::''અને'' | ::''અને'' | ||
::''શરીરમાં વાગી ઊઠતી ઝાલર'' | ::''શરીરમાં વાગી ઊઠતી ઝાલર'' | ||
::''ચામડી પાસે ખણખણી ઊઠતો દરિયો (પૃ. 14)''<poem> | ::''ચામડી પાસે ખણખણી ઊઠતો દરિયો (પૃ. 14)''</poem> | ||
{{Poem2Open}} | {{Poem2Open}} | ||
દૃશ્ય-શ્રાવ્ય કલ્પનનું આ કોલાજ જાજરમાન અને જીવંત છે. | દૃશ્ય-શ્રાવ્ય કલ્પનનું આ કોલાજ જાજરમાન અને જીવંત છે. | ||
Line 230: | Line 230: | ||
::''… ચાલને હવે જઈએ મુંબઈ…'' | ::''… ચાલને હવે જઈએ મુંબઈ…'' | ||
::''… ઘરે તો જવાનું જ છે'' | ::''… ઘરે તો જવાનું જ છે'' | ||
::''પણ કયા ઘરે જાઉં? (પૃ. 44-45)''<poem> | ::''પણ કયા ઘરે જાઉં? (પૃ. 44-45)''</poem> | ||
{{Poem2Open}} | {{Poem2Open}} | ||
‘ધૂળ’ એક પ્રસરી જતા પ્રતીક સમી કૃતિ છે. | ‘ધૂળ’ એક પ્રસરી જતા પ્રતીક સમી કૃતિ છે. |