17,546
edits
પન્ના નાયકની કવિતા/શોધું છું: Difference between revisions
Jump to navigation
Jump to search
no edit summary
(+1) |
No edit summary |
||
| Line 1: | Line 1: | ||
{{SetTitle}} | {{SetTitle}} | ||
{{Heading| | {{Heading|૧૬. શોધું છું|}} | ||
{{Block center|<poem> | {{Block center|<poem> | ||
હું | |||
નાની હતી ત્યારે | |||
મારાં બા | |||
મારા વાળ ઓળતાં. | |||
હાથમાં અરીસો આપીને | |||
એમની આગળ પલાંઠી વળાવીને બેસાડતાં. | |||
છુટ્ટા વાળમાં | |||
એ ઘસી ઘસીને | |||
ઘેર બનાવેલું બ્રાહ્મીનું તેલ નાખતાં. | |||
કાંસકાથી ગૂંચ કાઢી | |||
વિરાટ વનની પગથી જેવી | |||
સેંથી પાડતાં | |||
ને | |||
પછી | |||
લાંબા કાળા ભમ્મરિયા વાળને | |||
બે લટોમાં ગૂંથી લઈ | |||
રંગીન રીબન | |||
કે | કે | ||
ચાંદીનાં ઘુઘરિયાળાં ફૂમતાંથી શોભાવતાં. | |||
વાળ ઓળાઈ જાય | |||
હું | એટલે | ||
મને એમની સામે બેસાડતાં | |||
મારા | ને | ||
તપાસતાં | |||
કે | |||
વાળ બરાબર ઓળાયા છે કે નહીં! | |||
મને પૂછતાં : | |||
‘ગમ્યા ને?’ | |||
હું મરક મરક હસતી. | |||
કેટલીય વાર | |||
વહાલના આવેશમાં આવી જઈ | |||
સરસ ઓળેલા વાળમાં | |||
એમનો હાથ ફેરવી ફેરવી | |||
એને અસ્તવ્યસ્ત કરી દેતાં. | |||
હું | |||
થોડો ખોટો | |||
થોડો સાચો | |||
ગુસ્સો કરતી. | |||
આજે | |||
મારા વાળ સાવ ટૂંકા છે | |||
તેલ વિનાના સૂકા, બરછટ છે, | |||
ઓળ્યા વિનાના અસ્તવ્યસ્ત ઊડે છે. | |||
નપુંસક ગુસ્સાથી પીડાતી હું | |||
શોધું છું | |||
બા... | |||
બાનો હાથ... | |||
</poem>}} | |||
<br> | <br> | ||
{{HeaderNav2 | {{HeaderNav2 | ||