17,546
edits
(+1) |
No edit summary |
||
Line 59: | Line 59: | ||
મોરલો ઘા ખાઈ ગયો. પંખી ગયું ને પીછાં રહ્યાં. મોરમાં કળા ખરી, પણ કૌવત નહીં. | મોરલો ઘા ખાઈ ગયો. પંખી ગયું ને પીછાં રહ્યાં. મોરમાં કળા ખરી, પણ કૌવત નહીં. | ||
{{Poem2Close}} | {{Poem2Close}} | ||
{{Block center|<poem>મોર જ્યારે જ્યારે પણ કરતો કળા | {{Block center|'''<poem>મોર જ્યારે જ્યારે પણ કરતો કળા | ||
એટલું બસ પૂછવાનું થાય મન : | એટલું બસ પૂછવાનું થાય મન : | ||
આ બધું તો ઠીક છે, પણ ઉડ્ડયન?</poem>}} | આ બધું તો ઠીક છે, પણ ઉડ્ડયન?</poem>'''}} | ||
{{Poem2Open}} | {{Poem2Open}} | ||
કાવડના કરંડિયામાં ઝુલાવીને લવાય શાકને કાં શિકારને. સોનારૂપાની જોડ ગીતમાં સુવાંગ આવે છે: સોનલા ઈંઢોણી — રૂપલા બેડું, સોનલા કામઠડી—રૂપલા તીર, સોનલા કાવડ- રૂપલા કરંડ. દરેક બંધમાં 'રાજ’ આવતું હોય ત્યારે સોનુંરૂપું તો હોવાનું. | કાવડના કરંડિયામાં ઝુલાવીને લવાય શાકને કાં શિકારને. સોનારૂપાની જોડ ગીતમાં સુવાંગ આવે છે: સોનલા ઈંઢોણી — રૂપલા બેડું, સોનલા કામઠડી—રૂપલા તીર, સોનલા કાવડ- રૂપલા કરંડ. દરેક બંધમાં 'રાજ’ આવતું હોય ત્યારે સોનુંરૂપું તો હોવાનું. | ||
Line 67: | Line 67: | ||
આવો કરુણ (બીભત્સ) રસ ચેલૈયાના લોકગીતમાં પણ જોવા મળે છે. અતિથિને પ્રસન્ન કરવા શગાળશા શેઠ અને ચંગાવતી શેઠાણી પોતાના કુમળા પુત્રનું માંસ પીરસે છે અને ગાય છે : | આવો કરુણ (બીભત્સ) રસ ચેલૈયાના લોકગીતમાં પણ જોવા મળે છે. અતિથિને પ્રસન્ન કરવા શગાળશા શેઠ અને ચંગાવતી શેઠાણી પોતાના કુમળા પુત્રનું માંસ પીરસે છે અને ગાય છે : | ||
{{Poem2Close}} | {{Poem2Close}} | ||
{{Block center|<poem>તારા હાલરડે પડી હડતાલ, કુંવર ચેલૈયા, | {{Block center|'''<poem>તારા હાલરડે પડી હડતાલ, કુંવર ચેલૈયા, | ||
મેં તો માર્યો કળાયલ મોર, કુંવર ચેલૈયા.</poem>}} | મેં તો માર્યો કળાયલ મોર, કુંવર ચેલૈયા.</poem>'''}} | ||
{{Poem2Open}} | {{Poem2Open}} | ||
પછી તો શંખચક્રગદાપદ્મધારી વિષ્ણુ કુંવર ચેલૈયાને જીવતો કરે છે. | પછી તો શંખચક્રગદાપદ્મધારી વિષ્ણુ કુંવર ચેલૈયાને જીવતો કરે છે. | ||
પણ રાણીના રુદિયાના મોરને કોણ ટહુકતો કરે? | |||
રાજા હવે રાજાપાઠમાં આવી જાય છે. રાણી, તારા સાળુડા રંગાવું. | રાજા હવે રાજાપાઠમાં આવી જાય છે. રાણી, તારા સાળુડા રંગાવું. | ||
રાજા, મારી રગરગ કેમ કરી રંગશો? | રાજા, મારી રગરગ કેમ કરી રંગશો? | ||
કંઠસ્થ ગવાતાં ગીતો ('ફોકસોંગ') માટે 'લોકગીત' નામાભિધાન રણજિતરામ વાવાભાઈએ ૧૯૦૫માં પહેલવહેલું કર્યું હતું. લોકગીત સાંભળવાનાં હોય, વાંચવાનાં નહીં. આ રાસડો અહીં મુદ્રિત ભલે કર્યો, પણ છાપેલા મોરલા તે કેમ કરી બોલશે? | કંઠસ્થ ગવાતાં ગીતો ('ફોકસોંગ') માટે 'લોકગીત' નામાભિધાન રણજિતરામ વાવાભાઈએ ૧૯૦૫માં પહેલવહેલું કર્યું હતું. લોકગીત સાંભળવાનાં હોય, વાંચવાનાં નહીં. આ રાસડો અહીં મુદ્રિત ભલે કર્યો, પણ છાપેલા મોરલા તે કેમ કરી બોલશે? | ||
{{Poem2Close}} | |||
{{center|<nowiki>***</nowiki>}} | {{center|<nowiki>***</nowiki>}} | ||
<br> | <br> |
edits