17,478
edits
No edit summary |
No edit summary |
||
Line 312: | Line 312: | ||
{{Block center|<poem> | {{Block center|<poem> | ||
<center><big><big>{{color|#003399|''' | <center><big><big>{{color|#003399|''' અમોલાં અમોલાં કવન વ્હેંચવાં છે '''}}</big></big> | ||
<big>{{Color|#008f85|''' | <big>{{Color|#008f85|'''ગુલામમોહમ્મદ શેખ'''}}</big></center> | ||
સૂરજ અને ચાંદો ઓલવાયા | |||
તે આકાશ–ઘડીએ | |||
તમે મને રોપ્યો રસ્તા પર | |||
ખાટલીના ખોળામાં તમે મારા અસ્તિત્વને | |||
કાચી કેરીની જેમ પકવ્યું, | |||
પછી ઝાકળિયા ઘાસનાં મેદાન પર | |||
આંગળી પકડી મને ક્ષિતિજને પાર દોરી ગયા. | |||
તમારે પડછાયે ઊગ્યાં આંબા ને આંબલી | |||
તમારી પીઠ ફરી ને ઢેલો ટહુકી | |||
ને હજીય ટહુક્યા કરે છે. | |||
તમે દોરેલી લીટી ચીંધે છે તે રસ્તે | |||
રખડું છું, રવડું છું, બબડું છું, ગબડું છું, | |||
રસ્તાની બંને બાજુ મ્હોરેલાં | |||
ઘાસમાંથી ઝાકળનાં ટીપાં લઈ | |||
હથેળીમાં મસળું છું | |||
ત્યારે તમે કલ્પેલ મારા ગર્ભદેહનો | |||
અણસાર આવે છે.</poem>}} | |||
{{dhr}}{{page break|label=}}{{dhr}} | |||
{{Block center|<poem> | |||
<center><big><big>{{color|#003399|''' ઢીંચણ પર માખી બેઠીને... '''}}</big></big> | |||
<big>{{Color|#008f85|'''રાવજી પટેલ'''}}</big></center> | |||
ઢીંચણ પર માખી બેઠીને | |||
મને રડવું આવ્યુંઃ | |||
હેં... તું કેટલા બધાં વર્ષો પછી પાછી આવી? | |||
મારા ઢીંચણ કૂવાના ટોડલા જેવા સૂકાભઠ. | |||
એની પર કોઈનોય સ્પર્શ થતો ન’તો. | |||
ચરામાં દર્ભ ઊગતો, સુકઈ જતો, | |||
તૃણ તૃણ થઈ ઊડી જતો. | |||
ઝાડ પર બાચકો પોપટો બેસતા અને ખરી જતા | |||
પણ મારા ઢીંચણ તો સાવા ઊંડી વાવ જેવા ખાલી ખાલી. | |||
આજે ઢીંચણ પર દિવાળી બેઠી છે! | |||
મને થાય છે: | |||
ચોકની માટીમાં રગડપગડ આળોટું | |||
પણ | |||
હે.. તું કેટલાં બધાં વર્ષો પછી પાછી આવી? | |||
આજે કામબામ નથી કરવું, | |||
માખી ઊડી જશે તે પછી હું | |||
મારા ઢીંચણને ચબ્બકચબ્બક ધાવીશ. | |||
બગીચામાંથી સૂર્યમૂખીનું ફૂલ ચૂંટીને | |||
એના પર મૂકીશ. | |||
આ પૃથ્વી પરની | |||
એક માખીને પણ | |||
મારો ઢીંચણ મીઠો લાગે | |||
પછી મને કેમ રડવું ન આવે?</poem>}} | |||
{{dhr}}{{page break|label=}}{{dhr}} | |||
{{Block center|<poem> | |||
<center><big><big>{{color|#003399|''' તમે આવો તો... '''}}</big></big> | |||
<big>{{Color|#008f85|'''રમણ સોની'''}}</big></center> | |||
તમારી વાતોનાં મૃગજળમહીં પંખી તરતાં | |||
અમારી આંખોનાં, હળુહળુ વહે વાયુ સ્મિતનો; | |||
પ્રતિબિંબાયેલાં ઉષઃકિરણો, સાન્ધ્યસુરખી | |||
ઝીલી લે શ્રદ્ધાનાં કમલ સુરખી થૈ પ્રગટતાં... | |||
અને આવર્તો શા ઊઠત ટપકંતી સુખવ્યથા- | |||
તણા! – આખુંયે આ હૃદય ભીની માટી સમ મુજ... | |||
તમારી વાતોનાં સ્મરણમહીં ગર્જે રણ હવે.. | |||
કશો વંટોળાતો સમય, ક્ષિતિજો ના ઊકલતી. | |||
વીતેલા શબ્દોના ઊભરી ઊઠતા રેતઢગલા- | |||
મહીં શા’મૃગો-શી મુજ તરલ દૃષ્ટિ ખૂંપી જતી; | |||
અને ત્યાં ઊંટોનાં ગભીર પગલે સૂર્ય પ્રજળે | |||
વહેલી વાતોની અસર સમ પ્રસ્વેદ ચૂસતો... | |||
તમારી વાતોની તરસ રૂંધતી કંઠ. તલસુંઃ | |||
તમે આવો તો આ મૃગજળમહીં પદ્મ પ્રગટે...</poem>}} | |||
{{dhr}}{{page break|label=}}{{dhr}} | |||
{{Block center|<poem> | |||
<center><big><big>{{color|#003399|''' વિદાય '''}}</big></big> | |||
<big>{{Color|#008f85|'''(પૃથ્વી)'''}}</big> | |||
<big>{{Color|#008f85|'''કુલીનચન્દ્ર યાજ્ઞિક'''}}</big></center> | |||
વિદાય! વસમી ઘડી! વરસ કૈં વીત્યાં દોહ્યલાં, | |||
સરસ્વતી ઉછંગમાં, ઉર ઉમંગ–ઉત્સાહમાં; | |||
કંઈ વળી નિરાશામાં; ક્વચિત્ સાગરે જ્ઞાનના | |||
પીયૂષલવ પામવા; કદીક આત્માની ખોજમાં. | |||
વિયોગ! કપરી પળો! સ્વજનથી થવું જૂજવા, | |||
તજી મધુર ગોઠડી, સ્મરણ માત્ર લૈ સાથમાં! | |||
વિદાય, મુજ ભેરૂઓ! સફર-સાથીઓ! બાંધવો! | |||
તટસ્થ સહુ સાક્ષીઓ! પ્રતીપ પથ્યના એ! વિદા! | |||
વિચાર, મન! નિત્ય કેવળ અહીં પરિવર્તનો | |||
અનિત્ય જગમાં, થઈ પ્રગટ અત્ર અવ્યક્તથી, | |||
જરીક રમી વ્યક્તમાં, સરી જવું જ અવ્યક્તમાં- | |||
નિસર્ગ તણી રીત આ; ત્યહીં ન મોહ કે શોક ના! | |||
વિમુક્ત અવ સંચરો, ચરણ! પંથ શોધો નવા, | |||
નવી જ કંઈ સાધના, તપ નવીન, યજ્ઞો નવા! | |||
{{right|'''‘ઉદીચ્ય’, તા. ૧૬/૦૭/૧૯૯૨'''}}</poem>}} | |||
{{dhr}}{{page break|label=}}{{dhr}} | |||
{{Block center|<poem> | |||
<center><big><big>{{color|#003399|''' વતેસર '''}}</big></big> | |||
<big>{{Color|#008f85|'''હરીશ મીનાશ્રુ'''}}</big></center> | |||
મીંદડી, તારા પેટમાં ટકે ખીર તો એના પેટમાં ટકે વાત, છે એનું એટલું પ્રેસર... એટલું પ્રેસર | |||
વાતમાં નાખી મો’ણ લખુભા કરશે ટૂંકી વાતની લાંબી વારતા કે એ વણસીને થૈ જાય વતેસર | |||
{{gap|5em}}વાતોડિયાને કોક વાતે જો કોકની હારે પડતું વાંકું | |||
{{gap|5em}}ખુદને પૂછે: બોલ ત્રવાડી, જાંઘ ઉઘાડું સાવ કે ઢાંકું | |||
{{gap|5em}}વાતને ચોળે હાથમાં લઈ સહેજ ચૂનો, ચપટીક તમાકુ | |||
{{gap|5em}}કૉશ લઈને વાતમાં પાડે રોજ બખાળા જેવડું બાકું | |||
વાતને ઊંધી વેતરી નાંખે સઈ ને પછી ઝભલું મેલી બાંડિયા જેવું સીવવા બેસી જાય નવેસર | |||
દાઢીએ મેલે ઉસ્તરો રઘો રાત કે રાતો ટશિયો ફૂટે વાત ને વતું બેયનું રે થૈ જાય વતેસર | |||
{{gap|5em}}વાત ભલે ને વેંતની હો પણ નીકળે પછી ક્યાંય ના છેડો | |||
{{gap|5em}}વાતનું વડું છમ, ન એમાં દમ, છતાં ક્યાં છૂટતો નેડો | |||
{{gap|5em}}અંતકડીની જેમ અડોઅડ વાતનો મેલે કોઈ ના કેડો | |||
{{gap|5em}}આમ શરૂ સૉનેટથી કરી પહોંચીએ ત્યારે હોય સનેડો | |||
વાતને જરા વાયડી કરી ફેર ઉાપડે લાપસી ઉપર ભભરાવીને મરચું મીઠું સ્પેનનું કેસર | |||
પેટછૂટી જ્યાં કરવા મથે વાત કે વાછૂટ, લાગલી દેશી વાલના વાંકે વકરીને થૈ જાય વતેસર | |||
{{gap|5em}}વાતનો વાયુ વાય ને ખસે નળિયું, ભસે કૂતરું, અખા | |||
{{gap|5em}}વાતમાં પડે રાત: મેં દીઠો ચોર –એવું કે’ અલ્લારખા | |||
{{gap|5em}}ધરમીને ઘેર ધાડ પડી શું? થાય ગપોડી ગામને બખાં | |||
{{gap|5em}}સાચ ને જૂઠની જોડ સિયમિઝ રાત ને દિવસ કરતી ડખા | |||
હીંચકે બેસી રોજ બપોરે વાત ઉખેળે જેમ કોઈ જન્નતને ઝૂલે પારવતી ને દેવ મહેસર | |||
બાબા આદમ હૈ બાતૂની, ઇવ ભી ટૉકેટિવ- નતીજા? – વાત વલૂરી વંઠીને થૈ જાય વતેસર</poem>}} | |||
{{dhr}}{{page break|label=}}{{dhr}} | |||
{{Block center|<poem> | |||
<center><big><big>{{color|#003399|''' તમે ટહુક્યાં ને... '''}}</big></big> | |||
<big>{{Color|#008f85|'''ભીખુ કપોડિયા'''}}</big></center> | |||
તમે ટહુક્યાં ને આભ મને ઓછું પડ્યું... | |||
ટહુકારે એક એક ફૂટી પાંખો ને હવે | |||
{{right|આખું ગગન મારું ઝોલે ચડ્યું...}} | |||
લીલી તે કુંજમાંથી આવ્યે બે બોલ | |||
જેમ ઊજળી કો’ સારસની જોડ, | |||
પાંખનો હેલાર લઈ પાંપણિયે, ઉર મારું | |||
{{right|વાંસળીને જોડ માંડે હોડ.}} | |||
તરસ્યાં હરણાંની તમે પરખી આરત | |||
ગીત છોડ્યું કે કુંડમાંથી ઝરણું દડ્યું... | |||
મોરનાં તે પીંછાંમાં વગડાની આંખ લઈ{{gap|3em}} | |||
{{right|નીરખું નીરખું ન કોઈ ક્યાંય,}} | |||
એવી વનરાઈ હવે ફાલી | |||
સોનલ ક્યાંય તડકાની લાય નહીં ઝાંય. | |||
રમતીલી લ્હેરખીને મારગ ન ક્યાં...ય | |||
{{right|વન આખુંયે લીલેરા બોલે મઢ્યું...}}</poem>}} | |||
{{dhr}}{{page break|label=}}{{dhr}} | |||
{{Block center|<poem> | |||
<center><big><big>{{color|#003399|''' ભણતર ભુલાવો, મારા સાયબા... '''}}</big></big> | |||
<big>{{Color|#008f85|'''વિનોદ જોશી'''}}</big></center> | |||
હે જી, મારું ભણતર ભુલાવો, મારા સાયબા! | |||
{{gap|3em}}કાઢો મુંને ઉછીની બારાખડીની બ્હાર...રે! | |||
પ્હેલેરો અખશર ક્યાંથી આવિયો, | |||
{{gap|3em}}રાખી મુંને તંતોતંત અણજાણ, | |||
વચનું વદીને જીવતર જોગવ્યાં; | |||
{{gap|3em}}મળ્યાં નહીં અરથનાં એંધાણ; | |||
હે જી! હૈયેથી વેરી દઉં થડકા ઠાવકા! | |||
{{gap|3em}}વીણો તમે હરખે હોંકારા હારોહાર...રે! | |||
પાડું ને ઉપાડું લીટા લેખમાં, | |||
{{gap|3em}}આડી આવે આળ ને પંપાળ, | |||
આજ તો ભૂંસી દો મારી આપદા | |||
{{gap|3em}}આઘી મેલો જાડી રે જંજાળ; | |||
હે જી! બાવનમાં બાંધી રે મુંને ઠેઠથી! | |||
{{gap|3em}}લાગે હવે માંહ્યલા ઉછાળાના મારા...રે! | |||
{{right|કવિશ્રી ધ્રુવ ભટ્ટને અર્પણ}}</poem>}} | |||
{{dhr}}{{page break|label=}}{{dhr}} | |||
{{Block center|<poem> | |||
<center><big><big>{{color|#003399|''' પાંદડા '''}}</big></big> | |||
<big>{{Color|#008f85|'''જયેન્દ્ર શેખડીવાળા'''}}</big></center> | |||
પળ વિકટ વિહ્ વળ ઘડી છે કરગરો | |||
જીભ પર આવો, શબદ થૈ ફરફરો | |||
માણસો જેવાં જ સપનાં નીકળ્યાં | |||
લોચનો કંપો, હવે તો થરથરો | |||
વૃક્ષ ભ્રમણામાં જીવે તો છો જીવે | |||
પાંદડાં સાથે જીવે છે મર્મરો | |||
જીવવા માટે બીજું શું જોઈએ? | |||
સાંજનો હળવો પવન ને ઝરમરો | |||
એક તો તારું સ્મરણ ને આ સમય | |||
ઝંખના બુઠ્ઠી ને પથ્થર કરકરો</poem>}} | |||
{{dhr}}{{page break|label=}}{{dhr}} | |||
{{Center|<poem> | |||
<center><big><big>{{color|#003399|''' તું જેને વરસાદ કહે છે '''}}</big></big> | |||
<big>{{Color|#008f85|'''જયેન્દ્ર શેખડીવાળા'''}}</big></center> | |||
તું જેને વરસાદ કહે છે | |||
એને હું આપણી વચ્ચેનો અશ્રુસેતુ કહું છું | |||
તું જેને અશ્રુસેતુ કહે છે | |||
એને હું આપણી ભીનાશની લિપિ કહું છું | |||
તું જેને ભીનાશ કહે છે | |||
એને હું આપણામાં ઓગળી ગયેલો ગોરંભો કહું છું | |||
તું જેને ગોરંભો કહે છે | |||
એને હું કવિતા મઢેલો ચિત્તપ્રદેશ કહું છું | |||
તું જેને કવિતા મઢેલો ચિત્તપ્રદેશ કહે છે | |||
એને હું વરસાદ કહું છું.</poem>}} | |||
{{dhr}}{{page break|label=}}{{dhr}} | |||
{{Block center|<poem> | |||
<center><big><big>{{color|#003399|''' કામની વાત એક જ '''}}</big></big> | |||
<big>{{Color|#008f85|'''પીયૂષ ઠક્કર'''}}</big></center> | |||
એ કામની શોધમાં નીકળ્યો છે | |||
એની પાસે કલ્લાકો છે આઠ, દસ કે બાર | |||
બે હાથ, બે પગ, એક જીભ, બે કાન ને બે આંખ | |||
એ શીખી ગયો છે | |||
કોઈ પણ શેઠને સાંભળવા ગમે એવા શબ્દો | |||
કોઈ પણ શેઠને કહેવી ગમે એવી વાતો સાંભળવાને | |||
{{right|એણે કેળવ્યા છે પોતાના કાન}} | |||
બે હાથ ને બે પગે | |||
કોઈ પણ ગણિતના પ્રમેય જાણ્યા વિના | |||
એ આંકી શકે છે કોઈ પણ શેઠની ઇચ્છાઓનો પરીઘ | |||
કામમાં મજા પડે છે? કોઈ તકલીફ ખરી?- જેવા | |||
વાહિયાત પ્રશ્નો માટે એણે સ્કોપ નથી રહેવા દીધો | |||
એને આવડે ગણતાં કલ્લાકો ને | |||
કલ્લાકના હિસાબે મજૂરી | |||
એ કામની શોધમાં નીકળ્યો છે | |||
જોકે એ જાણે છેઃ | |||
પૂર્વ પશ્ચિમ ઉત્તર દક્ષિણ જેવી | |||
ફિકર કર્યા િવના - એ ભરશે એટલાં ડગમાં | |||
કોઈ પણ કામ જડી આવશે | |||
આખરે, એ એક જ વાતને સમજ્યો છે | |||
બે હાથ, બે પગ, એક જીભ, બે કાન ને બે આંખ વડે | |||
ભૂખના ઊંડાણને ને | |||
મનના પેટાળને | |||
સમજી લેવાનું હોય છે.</poem>}} | |||
{{Right|'''(તા.ક. અહીં સમાવેલા મોટાભાગના કાવ્યો F.B. પરથી લીધાં છે.)'''}} | |||
{{dhr}}{{page break|label=}}{{dhr}} | |||
==વાર્તા== |
edits