ગુર્જર ગિરાનાં ચૂંટેલાં કાવ્યો/મા — કિરીટ દૂધાત: Difference between revisions

Jump to navigation Jump to search
no edit summary
(+1)
No edit summary
 
Line 11: Line 11:
પછી  
પછી  
મા કશું બોલતી નથી.  
મા કશું બોલતી નથી.  
પચાપ ઘરના એક ખૂણામાં બેસીને  
ચૂપચાપ ઘરના એક ખૂણામાં બેસીને  
પોતાના વાથી પીડાતા  
પોતાના વાથી પીડાતા  
પગને પંપાળ્યા કરે છે.  
પગને પંપાળ્યા કરે છે.  
Line 40: Line 40:
કે બા, તારા બનાવેલા તને આજે બનાવે છે.</poem>'''}}
કે બા, તારા બનાવેલા તને આજે બનાવે છે.</poem>'''}}
શિશુની ક્ષણમાળામાં ફુમતું થઈને હાથવગી રહેતી બા, યુવાનના સમયપત્રકમાં આવે તો છાપભૂલ ગણાઈ જાય છે.
શિશુની ક્ષણમાળામાં ફુમતું થઈને હાથવગી રહેતી બા, યુવાનના સમયપત્રકમાં આવે તો છાપભૂલ ગણાઈ જાય છે.
પિતા જ્યારે હોતા નથી અને મા વધારે વૃદ્ધ થતી જાય છે.  
{{Block center|'''<poem>પિતા જ્યારે હોતા નથી અને મા વધારે વૃદ્ધ થતી જાય છે.  
ત્યારે એની આંખમાંથી પ્રશ્ન ડોકાયા કરે છે :  
ત્યારે એની આંખમાંથી પ્રશ્ન ડોકાયા કરે છે :  
{{Block center|'''<poem>‘આ પુત્ર મને સાચવશે ખરો ?’
‘આ પુત્ર મને સાચવશે ખરો ?’
{{center|<nowiki>*</nowiki>}}દીકરાનો હાથ એને દગો દેશે તો ?  
{{center|<nowiki>*</nowiki>}}દીકરાનો હાથ એને દગો દેશે તો ?  
હું એને ટેકો આપી શકે એવું કશું જ કહી નથી શકતો.  
હું એને ટેકો આપી શકે એવું કશું જ કહી નથી શકતો.  
17,546

edits

Navigation menu