નારીસંપદાઃ નાટક/પ્રણયના રંગ: Difference between revisions

</center>

{{dhr}}{{page break|label=}}{{dhr}}

<center><poem>

'''ગૌરીપ્રસાદ :''' જો એટલી બધી ચાહે છે, તો પછી આ છૂટાછેડાની વાત કેમ આવી? કેમ કંઈ ઝગડો થયો છે કે શું?  

'''મંજરી :''' ના, અમે કોઈ દિવસ લડતાં જ નથી.

'''ગંગા :''' વચ્ચે ડબ ડબ કરતા બેસો ને! આ તો સંસારની ગૂંચો છે, ગણિતની નથી!

'''રમેશ :''' મંજરી! તું દિનેશને ચાહે છે, તમે લડ્યાં નથી, તમારામાં પ્રેમ છે, તો પછી છૂટાછેડાની વાત કેમ ઊભી થઈ? મને તો કંઈ સમજાતું નથી!

'''રમેશ :''' ફક્ત આ જ કારણ નહિ - પણ થોડે અંશે આ કારણ તો ખરું જ. એ તારા અતિશય પ્રેમમાં મૂંઝાઈ ગયો, ને તેમાંથી છુટકારો મેળવવા માટે તેણે વિલાસ સાથે દોસ્તી કરી.

'''ગંગા :''' શું પુરુષની જાત છે. ચાહો તોયે દુઃખ અને ન ચાહો તોયે દુઃખ! (ગૌરીપ્રસાદ તરફ જોઈને) જો હું તમને ચાહવા માંડું તો તમે પણ આમ જ કરોને?

'''રમેશ :''' (હસીને) એટલે કે કાકી તમને ચાહતાં જ નથી એમ ને કાકા!

'''ગંગા :''' આવું પૂછતાંયે શરમ નથી આવતી? ( સૌ હસે છે )

'''રમેશ :''' મંજરી! તું મારી વાત સમજી તો શકે છે ને!

'''દિનેશ :''' હા, હા, ઘણો જ લાંબો.

'''વિલાસ :''' એક દિવસ મેં તમને થોડે દૂરથી રસ્તા પર જોયા, પણ તમે તો મને જોઈ ન જોઈ કરીને જ ચાલ્યા ગયા.  

'''રમેશ :''' ખરી વાત છે Very unchivalrous on his part.

'''દિનેશ :''' માફ કરજે, વિલાસ! પણ હું લાંબી નજરે જોઈ જ નથી શકતો.

'''મંજરી :''' વિલાસ! મારે તો તારો આભાર માનવાનો છે.

'''વિલાસ :''' મારો આભાર? શાને માટે?

'''વિલાસ :''' દરદી? અને તે મેં દિનેશને શોધી આપ્યો?

'''મંજરી :''' શોંધી આપ્યો નહિ શોધી આ.....પી.

'''વિલાસ :''' મંજરી તદ્દન મૂર્ખ છે, તદ્દન. ખેર, એ વાત જવા દે.

દિનેશ! આજે શું પ્રોગ્રામ છે?

'''વિલાસ :''' મંજરી સાથે? અને હું?

'''દિનેશ :''' I had to વિલાસ! મન નથી પણ કોઈ વાર જવું પડે, તું ક્યાં નથી સમજતી?

'''મંજરી :''' માફ કરજે વિલાસ! હું એ લોકો સાથે જરા વાત કરવામાં રહી ગઈ.

'''વિલાસ :''' કંઈ વાંધો નહિ. અહીં ડૉક્ટર સાહેબ હતા ને?

'''વિલાસ :''' કેમ મંજરી, માથું દુખે છે?

'''મંજરી :''' હા, આજ ક્યારનુંય માથું ચડ્યું છે. વિલાસ, આજે રાતના તારે કંઈ ખાસ કામ છે?

'''દિનેશ :''' That's it. હું ઘરમાં આવ્યો ત્યારથી જ મને લાગ્યું હતું કે જરૂર કાંઈક છે ખરું.

'''મંજરી :''' તમે આવ્યા ત્યારે કંઈ જ નહોતું. છેલ્લી દસ મિનિટમાં જ થયું છે. હાં તો વિલાસ! આજે અમે નાટકની ટિકિટ લીધી છે, ને હું તો જઈ શકું તેમ નથી લાગતું. એટલે જો મારે બદલે તું દિનેશને કંપની આપે તો?

'''મંજરી :''' કેમ જઈશ તું?

'''વિલાસ :''' હું જાઉં એમ તું કહે છે? હું તારી જગ્યા લઉં? I mean.....

'''વિલાસ :''' માફ કર મંજરી! મારા મનમાં કંઈ નથી હં-

'''મંજરી :''' ના રે ના. હોય શું?

'''દિનેશ :''' લે આ દવા પી જા.

'''મંજરી :''' દવાની કશી જ જરૂર નથી.

'''દિનેશ :''' જો આમ છેડાઈ ન પડ! (અડકીને સુવાડે છે) સૂઈ જા જોઈ. આમ જો, તારું કપાળ કેવું ગરમ છે? સૂઈ જા જોઈ.  

'''મંજરી :''' વારુ, વારુ, સૂઈ જાઉં છું. પછી કંઈ?  

'''દિનેશ :''' ઊભી રહે જરા તક્રિયા સરખા ગોઠવી દઉં. વિલાસ! સામેનો તકિયો આપ તો !

'''વિલાસ :''' દિનેશ! અંદરથી શાલ લાવીને ઓઢાડને..... (દિનેશ લેવા જાય છે) કેમ ફાવ્યું ને મંજરી! (દિનેશ શાલ લાવે છે)

'''દિનેશ :''' (ઓઢાડીને) Oh, my little darling!  હવે ફાવ્યું ને! જો. હવે આ દવા પી લે, જો!

[બન્ને જાય છે. ને તરત જ મંજરી સોફા પરથી ઊભી થાય છે ને તકિયા બકિયા આડાઅવળા ફેંકે છે. દવા ફેંકી દે છે. શાલ નાંખી દે છે]

'''મંજરી :'''  ઓહ ભગવાન. આ હવે નથી સહેવાતું, નથી રહેવાતું.

{{Rule|5em|height=2px}}

{{right|[એક બાઈ આવે છે. શરીર મજાનું છે…]}}

'''દિનેશ :''' ઓહ તમે?  કેમ ઘેર આવવું પડ્યું?

'''દિનેશ :''' તમે ખાવાનું ઓછું કર્યું કે નહિ? ખોરાક ઘટાડશો નહિ ત્યાં સુધી તમને આ મટવાનું પણ નથી.

'''દિનેશ :''' હમણાં તમારો શો ખોરાક છે તે જરા કહેશો?

'''દિનેશ :''' હં પછી?

'''દિનેશ :''' સમજ્યો, પછી બપોરે?

'''દિનેશ :''' ઘણો જ, ઘણો જ, હવે મને લાગે છે કે તમારે દવાની કશી જ જરૂર નથી.

'''દિનેશ :''' સાચું પૂછો તો તમારે દવાની જરૂર જ નથી, ઉપવાસની જ જરૂર છે.

'''દિનેશ :''' ઉપવાસમાં તો કંઈ જ નહિ લેતા હો, ખરું ને?

'''દિનેશ :''' કઈ રીતે પડે? મને લાગે છે, કે હું પણ તમારી દવા નહિ જ કરી શકું, અને સાચું પૂછો તો તમને કશો રોગ પણ નથી જ.

'''દિનેશ :''' ડૉક્ટરો તમારા જેવા દરદીઓ પર જ નભે છે. માંદા તો સાજા થાય ને ચાલ્યા જાય, પણ આવા માંદા સાજા થાય જ નહિ ને ડૉક્ટરની ફી જાય જ નહિ! હું પણ તમને દવા દીધે જ રાખત તેમાં શંકા નથી - પરંતુ તમે રહ્યાં મારા મૃત ડૉક્ટર મિત્રનાં પત્ની એટલે મારે ફી તો લેવી નથી માટે જ સાચું કહેતાં અચકાતો નથી, કે તમને કંઈ પણ રોગ નથી. તમને રોગ છે એક જ અને, તે વધારે પડતું ખાવાનો, બેસી રહેવાનો અને મનથી માંદગી માની બેસવાનો! તમારે દવાની કશી જ જરૂર નથી માટે જઈ શકો છો.

'''દિનેશ :''' દવાથી પચાવવાની કશી જ જરૂર નથી. ખાવાનું જ ઓછું કરો એટલે ચાલશે. બસ, તો તમે જઈ શકો છો ને સારા થવું હોય તો હમણા ફક્ત સુક્કા ખાખરા પર રહી જાઓ!

::::[દરદી જાય છે. દિનેશ કામે લાગે છે. ત્યાં પછી ઘંટી થાય છે ને તે બાઈ આવે છે]

'''દિનેશ :''' કેમ પાછું આવવું પડ્યું?

'''દિનેશ :''' ભાવે તો લગાડજો ને ભાવે તો કોરા ખાજો. એમાં કશો જ ફેર પડવાનો નથી (બાઈ જાય છે.) શું બુદ્ધિ બાઈની! માથું પકવી નાખે છે.

{{right|[પાછી ઘંટડી થાય છે]}}

{{right|[દરદી બાઈ આવે છે]}}

'''દિનેશ :''' પાછાં તમે કેમ?

'''દિનેશ :''' ચામાં બોળીને ખાઓ કે ખાખરાનો લોટ ફાકીને ચા ઢીંચી જાઓ તેમાં કંઈ જ ફેર નથી પડવાનો, સમજ્યાં? હવે તમે જઈ શકો છો (દરદી જાય છે) ઓહ ભગવાન!

{{right|[પાછી ઘંટડી થાય છે]}}

'''રમેશ :''' કદાચ એમ હશે, પણ દુઃખની વાત એ છે કે સ્ત્રીના દુઃખનું કારણ પણ સ્ત્રી જ બને છે ને?

'''મંજરી :''' એક સ્ત્રીનું સુખ છીનવીને, એના હૈયામાં હોળી સળગાવીને, બીજી સ્ત્રી શા માટે પોતાનું સુખ સર્જતી હશે? બીજાની કબર ઉપર તેના સુખના કિલ્લા બાંધવાની તેને શું મજા આવતી હશે? કોણ જાણે?

'''મંજરી :''' આવતો હશે, પણ હવે મારે શું કરવું? કહેશો? તમે કહ્યું તેટલું કર્યું પણ તમે કહ્યું તેમ થતું નથી. એ તો જેમ જેમ રોજ મળતાં જાય છે, તેમ તેમ એકબીજાથી થાકવાને બદલે - કંટાળવાના બદલે - એકબીજાની નજદિક વધારે જ આવતાં જાય છે, ને એ જોઈને તો મારું લોહી બળી જાય છે.

'''રમેશ :''' મંજરી! તેં બહુ સહન કર્યું,  તેથી હવે ધીરજ ગુમાવી બેઠી છે ખરું ને?

'''દિનેશ :''' (ગુસ્સે થઈને) હું શું ત્યાં મજા કરવા જાઉં છું, કે ફરજ પર જાઉં છું?

'''રમેશ :''' એમ છેડાઈ શા માટે પડે છે? તું ફરજ માટે જાય છે તેની કોણ ના પાડે છે.  પણ આ તો duty plus pleasures plus enjoyment. કેમ ખરું કે નહિ? પંચગીનીની ગુલાબી ઠંડીમાં મજા પડશે. વારુ ત્યારે, Bye-Bye (જાય છે,)

'''દિનેશ :''' મંજરી!

'''મંજરી :''' (પાછી ફરીને) કેમ?

'''દિનેશ :''' (ક્રોધમાં) હું પૂછું છું કે આટલાં બધાં બીલ શાનાં છે?  

'''મંજરી :''' તે તો બીલમાં જ લખ્યું હશેને? નથી દેખાતું? લાવો બતાવું?

'''મંજરી :''' જુઓ. આ બીલ છે, કાપડિયાનું! આ બીલ છે બનારસી શેલાવાળાનું, આ છે ઝવેરીનું, આ છે દરજીનું, આ છે-

'''દિનેશ :''' મારે એ બધું નથી સાંભળવું.

'''મંજરી :''' પરવા નથી એમ તો કેમ કહેવાય? તમારા પર વારી વારી તો જાઉં છું. કેમ નથી દેખાતું તમને?

'''દિનેશ :''' વારી જવાની તારી આ રીત છે એમ?

'''દિનેશ :''' મંજરી! મને ચીડવ મા.

'''મંજરી :''' વા………રુ............ ત્યારે તમે બતાવો કે મારે શું કરવું?

{{center|[પડદો પડે છે.]}}

{{center|<big>'''ત્રીજો અંક'''</big>}}

{{center|<big><big>સમાપ્ત</big></big>}}

</poem>