સાફલ્યટાણું/૧૯. આપણા બે મૂર્ધન્ય કવિ: Difference between revisions

અમદાવાદમાં એ વખતે જે સાહિત્યસ્વામીઓ હતા એમના સીધા પરિચયમાં આવવાનું ક્વચિત જ બનતું; પણ એમના નામનો મારા મન પર ઘણો પ્રભાવ હતો. શ્રી રમણભાઈ નીલકંઠ, શ્રી વિદ્યાબહેન, શ્રી કે. હ. ધ્રુવ વગેરે એ વખતના સાહિત્યજગતનાં જાણીતાં નામ હતાં. એમને જોવાની અને સાંભળવાની તક કોઈ કોઈ વાર પ્રેમાભાઈ હૉલમાં અમને મળતી. એ અરસામાં ચિત્રકાર તરીકે શ્રી રવિશંકર રાવળનું નામ જાણીતું થયું હતું અને કનૈયાલાલ મુન્શીના ‘ગુજરાત' અને શ્રી ચાંપશી ઉદેશીના ‘નવચેતન‘માં છપાતાં એમનાં ચિત્રો અમને ગમતાં. વિદ્યાપીઠમાં ચિત્ર માટે કોઈ તાલીમી વ્યવસ્થા ન હતી; પરંતુ તેના પ્રેરક વાતાવરણમાં જો કોઈનામાં એના બીજ પડ્યાં હોય તો તેને પાંગરવાની તક મળતી. એ મુજબ વિદ્યાપીઠમાં ભણતા કનુ દેસાઈ કૃપાલાનીજીની પ્રેરણાથી રવિભાઈ પાસે થોડો વખત તાલીમ લઈ શાંતિનિકેતન ગયા અને ત્યાં નંદબાબુની દોરવણી હેઠળ કલાસાધના કરી અતિ અલ્પ સમયમાં ગુજરાતના એક નામી ચિત્રકાર બન્યા.

{{Poem2Close}}