ભજનરસ/અચવ્યો રસ ચાખો!: Difference between revisions

{{SetTitle}}

{{Heading|  અચવ્યો રસ ચાખો! |  }}

{{Block center|<poem>

</poem>}}

{{Poem2Open}}

{{Poem2Close}}

{{Block center|<poem>

</poem>}}

{{Poem2Open}}

{{Poem2Close}}

{{Block center|<poem>

</poem>}}

{{Poem2Open}}

{{Poem2Close}}

{{Block center|<poem>

</poem>}}

{{Poem2Open}}

{{Poem2Close}}

{{Block center|<poem>

</poem>}}

{{Poem2Open}}

{{Poem2Close}}

{{Block center|<poem>

</poem>}}

{{Poem2Open}}

{{Poem2Close}}

{{Block center|<poem>

</poem>}}

{{Poem2Open}}

આ ભાવ અખાએ અનેક પદોમાં વ્યક્ત કર્યો છે. દાખલા તરીકે-   

{{Poem2Close}}

</poem>}}

{{Poem2Open}}

{{Poem2Close}}

{{Block center|<poem>

</poem>}}

{{Poem2Open}}

{{Poem2Close}}

{{Block center|<poem>

</poem>}}

{{Poem2Open}}

{{Poem2Close}}

{{Block center|<poem>

</poem>}}

{{Poem2Open}}

જે આંખોમાં આત્મતેજ પ્રગટ્યું એની જ કથા આગળની પંક્તિમાં કહી છેઃ

{{Poem2Close}}

{{Poem2Open}}

ત્રણે લોકમાં જે તેજ રમે છે, જે તેજ સ્થૂળ, સૂક્ષ્મ અને કારણને ભેદી પરમતત્ત્વનો પરિચય કરાવે છે તે આપણી આંખોમાં પ્રવેશ્યું નથી.  

{{Poem2Close}}

{{Block center|<poem>

</poem>}}

{{Poem2Open}}

નામરૂપ તો મનુષ્યને માથે વળેલાં કુસકાં છે. એનું સત્ત્વ છે એના મહદ્ આત્મામાં. મનુષ્ય પર સાચો ભાવ આવશે, ખરો ભરોસો બેસશે ક્યારે? ખેચરગત' થયા વિના આત્માનું તેજ નહીં વધે અને પ્રેમનો વિસ્તાર પણ નહીં થાય. અખો કહે છે તેમ ‘દેવચક્ષુ થઈ દોજણી' દેવચક્ષુ દૂઝણી થાય તો જ આવું અમૃતપાન થઈ શકે. વિશ્વામિત્રે કહેલું ધૃતં મે ચક્ષુઃ’ મારી આંખો ઘી જેવી સ્નિગ્ધ અને પવિત્ર છે. એવો દૃષ્ટિવંત જ અચવ્યા — નિત્ય નવા, નિત્ય તાજા જીવનરસનું પાન કરી શકે છે.

{{Poem2Close}}

{{HeaderNav2

|previous = નઘરો એક નિરંજન નાથ

|next = વહેતાનાં નવ વહીએ

}}