ભજનરસ/ઉપાડી ગાંસડી: Difference between revisions

{{SetTitle}}

{{Block center|<poem>

'''નબળાની હોય તો નાખી રે દઈએ,'''  

'''અણતોળી ગાંસડી ને અડવાણા ચાલવું,'''  

   

'''ઝીણી ઝીણી રેતી તપે છે.'''  

'''મીરાં કે પ્રભુ ગિરધર નાગર,'''

</poem>}}

{{Poem2Open}}

{{Block center|<poem>

'''અમે રે વેવારિયા શ્રી રામનામના,'''

</poem>}}

{{Poem2Open}}

{{Block center|<poem>

'''મેરો મન લાગો હરિજી સૂં'''  

</poem>}}

{{Poem2Open}}

{{Block center|<poem>

''''તુમિ જત ભાર દિયેછો પ્રભુ,'''

'''આમિ જત ભાર જમિયે તુલેછિ'''  

</poem>}}

{{Poem2Open}}

તો આ રહસ્ય છે. જે આપે છે એ તો હળવે હાથે, હળવું કરીને આપે છે. પણ આપણે ભૂત અને ભાવિની વ્યથાઓ-ચિંતાઓ-આશા-નિરાશાઓનો જે ગંજ ખડકીએ છીએ એ જ બોજો બની જાય છે. એક સંતે આ વાત વર્તમાનની ટચલી આંગળી પર ઉપાડીને કહી છે :

{{Poem2Close}}

{{Block center|<poem>

'''હરિવર મૂક્યો કેમ જાય?'''

'''નંદકુંવર સાથે નેડલો બંધાણો'''  

{{right|'''પ્રાણ ગયે ન છુટાય.'''}}  

{{Poem2Close}}

{{center|'''હરિ ન વિસરે, તેને હરિ ન વિસારે.'''}}

{{HeaderNav2

|previous = દવ તો લાગેલ

|next = દીવડા વિના

}}