પ્રતિપદા/૧૬. રાજેશ પંડ્યા: Difference between revisions

Jump to navigation Jump to search
no edit summary
()
No edit summary
Line 262: Line 262:
એ ભીંતોને હવે લૂણો લાગી ગયો છે
એ ભીંતોને હવે લૂણો લાગી ગયો છે
આખા ને આખા ઘરેઘર પૃથ્વીમાં બેસતાં જાય છે
આખા ને આખા ઘરેઘર પૃથ્વીમાં બેસતાં જાય છે
</poem>
===૫===
<poem>
રોજ રાતે
વાળુમાં વધી રહી છે
ગુજરાતીમાં બોલી ન શકાય એવી વાનગીઓ
નૂડલ્સ કે પિત્ઝા એમ ચીની કે ઈટાલિયનમાં
બોલવામાં આવે ત્યારે જ
એનો પૂરેપૂરો સ્વાદ લઈ શકાય છે
બોલવું ને ચાખવુંના બંને ઉચ્ચારો
જીભને થોડી આઘીપાછી હડસેલે (છે) એટલું જ.
જોકે
ક્યારેક બહુ યાદ આવી જાય છે
મને ગુજરાતી થાળી ત્યારે
હું ‘પૃથ્વીચંદ્રચરિત્’ ઉઘાડી વાંચું છું આ કડીઃ
ऊपरी फूरकरंबा दहीं वापरई
ईए परि लोक भोजन करई ।
... પણ નેટ ઉપર ક્યાંય ઓનલાઈન મૂકવામાં
આવી નથી આ રચનાની રેસિપી.
અને લાઈબ્રેરી તો બધી હસ્તપ્રત ભંડારો જેવી
બની ગઈ છે આજકાલ એટલે
હું ટેરવે ટેરવે સર્ચ કરતો રહું છું મધ્યકાલ
પછી મોડી રાતે શોધવા નીકળી પડું છું
સિધ્ધરાજ જયસિંહને મુનશીની આંગળી ઝાલી
‘ગુજરાતનો નાથ’ વાંચતાં વાંચતાં
આંખોમાં ઊંઘ ઘેરાવા લાગે
ઊંઘરેટી આંખે ગુજરાતનો સુવર્ણયુગ
ચમકારા કરી ઝબકાવી દે
છેવટ બેય પાંપણો વચ્ચે બંધ કરી
ગુજરાતનો નાથ મૂકી દઉં છું ઓશિકા નીચે
કે તરત સપનાંઓ મને તાણી જાય
ક્યાંના ક્યાંય જ્યાં ખંભાતનો અખાત તરીને
ઊપડેલાં વહાણ ચાલ્યાં જાય છે
અંધારાં પાણીમાં
અધમધરાતે.
</poem>
</poem>
26,604

edits

Navigation menu