26,604
edits
પ્રતિપદા/૧૩. બાબુ સુથાર: Difference between revisions
Jump to navigation
Jump to search
→
KhyatiJoshi (talk | contribs) (→) |
KhyatiJoshi (talk | contribs) (→) |
||
| Line 359: | Line 359: | ||
હું બેઠો છું અહીં અનરાધાર આભની નીચે | હું બેઠો છું અહીં અનરાધાર આભની નીચે | ||
શ્રી સવાની કાતર લઈને. | શ્રી સવાની કાતર લઈને. | ||
</poem> | |||
===૩. ડોશી=== | |||
<poem> | |||
ડોશીને લાગ્યું કે | |||
એનો અન્ત હવે નજીક છે | |||
ત્યારે એ ચૂપચાપ ઊભી થઈ, | |||
કાતરિયામાં વરસોથી મૂકી રાખેલાં | |||
વાંસનાં ચાર લાકડાં | |||
અને કાથીનું પીલ્લું | |||
નીચે લઈ આવી | |||
બાંધી દીધી | |||
એની પોતાની | |||
એક નનામી. | |||
બે મહિના પહેલાં જ | |||
પરાગકાકાના છોરાની દુકાનેથી લાવીને | |||
તાકામાં મૂકી રાખેલાં ચાર નાળિયેર બહાર કાઢી | |||
એણે બાંધ્યાં નનામીને ચાર ખૂણે | |||
નાડાછડીથી | |||
મંગળિયો કુંભાર ગયા મહિને આપી ગયેલો | |||
એ કોરી માટલી કાઢી | |||
એમાં મૂક્યાં એણે બે છાણાં | |||
ને છાણાં પર મૂક્યો દેવતા | |||
એના પતિએ હુકો ભરીને | |||
ચૂલામાં રહેવા દીધેલો એ. | |||
પછી એ પિયરમાંથી આવેલાં કોરાં લૂગડાં | |||
પહેરીને સૂઈ ગઈ | |||
નનામી પર. | |||
સૂતાં સૂતાં એણે કલ્પના કરીઃ | |||
એની આસપાસ એના ત્રણેય દીકરા | |||
એમની પત્નીઓ | |||
એમનાં બાળકો | |||
ઊભાં છે, | |||
મોટા દીકરાને તો અબોલા હતા બધાં સાથે વરસોથી | |||
એને જોઈને ડોશીના કાળજામાં | |||
બેઉં કાંઠે વહેવા લાગી | |||
ગંગા અને જમના. | |||
વચલો છેક અમેરિકાથી આવેલો. | |||
એનો હાથ ઝાલીને ડોશીએ કહ્યુંઃ | |||
દીકરા, તને જોઈને હું વૈતરણી તરી જઈશ | |||
નાનાએ ચૌદ વરસે ગામ જોયું. | |||
એનો વનવાસ પૂરો થયો એ જોઈને | |||
ડોશીની કરોડરજ્જુમાં શરણાઈઓ વાગવા માંડી. | |||
પછી ડોશીએ જોયું તો | |||
ડાબે અને જમણે | |||
ઊગેલા હતા બે વેલા | |||
એક | |||
વાલોળનો | |||
બીજો | |||
ટીંડુંરાનો. | |||
ડોશીએ હાથ લંબાવી | |||
વાલોળના વેલા પરથી વાર્તાઓ | |||
અને ટીંડુરાના વેલા પરથી કહેવતો તોડીને | |||
આપી પુત્રો, પૂત્રવધૂઓ, પૌત્રો અને પૌત્રીઓને. | |||
અને કહ્યુંઃ આ વાલોળ અને ટીંડુંરાં | |||
એકલાં એકલાં ન ખાતાં | |||
ગામ આખામાં વહેંચજો. | |||
એ દરમિયાન ડોશીએ જોયુંઃ | |||
મહિષ પર અસવાર થઈને આવ્યું છે | |||
એક કેવડાનું ફૂલ. | |||
ડોશીએ બબડીઃ કેવડા હાર્યે નૈ જઉં | |||
મગફળીનાં ફૂલ મોકલો. | |||
પછી ઈશ્વરે ડોશીની અંતિમ ઈચ્છા પૂરી કરી. | |||
એ સાંજે ડોશીના દીકરાઓએ | |||
કુટંબીજનોએ | |||
અને ગામ લોકોએ | |||
વાલોળનું અને ટીંડુંરાનું શાક | |||
બનાવીને ખાધું. | |||
મોડી રાતે ગામ લોકોને | |||
ઝમઝર માતાના ડુંગરાઓમાંથી૧૧ | |||
કોઈક ગીતનો અવાજ સંભળાયો. | |||
ગામના મુખીએ કહ્યુંઃ | |||
ડોશી આપણા ડુંગરાઓની રખેવાળી કરી રહ્યાં છે. | |||
</poem> | </poem> | ||