અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/પ્રવીણકુમાર રાઠોડ ('પ્રણય' જામનગરી)/રાત કરે ઝકઝોરા: Difference between revisions
Jump to navigation
Jump to search
MeghaBhavsar (talk | contribs) (Created page with "{{SetTitle}} {{Heading|રાત કરે ઝકઝોરા|પ્રવીણકુમાર રાઠોડ ('પ્રણય' જામનગરી}} <poem> અણો...") |
KhyatiJoshi (talk | contribs) No edit summary |
||
| Line 16: | Line 16: | ||
{{Right|નવેમ્બર, શબ્દસર}} | {{Right|નવેમ્બર, શબ્દસર}} | ||
</poem> | </poem> | ||
{{HeaderNav | |||
|previous=[[ અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/પ્રવીણકુમાર રાઠોડ ('પ્રણય' જામનગરી)/ભાષાનું ગાડું ચાલે છે | ભાષાનું ગાડું ચાલે છે]] | શબ્દોના ધોરી જોડ્યા છે, અર્થોના ખૂંટા ખોડ્યા છે ]] | |||
|next=[[ અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/પ્રવીણકુમાર રાઠોડ ('પ્રણય' જામનગરી)/હોય છે | હોય છે]] | સમજી નહીં સમજાય એવી ચાલ હોય છે, ]] | |||
}} | |||
Latest revision as of 10:30, 29 October 2021
રાત કરે ઝકઝોરા
પ્રવીણકુમાર રાઠોડ ('પ્રણય' જામનગરી
અણોસરી ઓસરિયો નાચી ઊઠે છે અવસરમાં
કાળી મેના સોનેરી ક્ષણ વરસાવે મુજ ઘરમાં.
સેંજળ માંહે સવાર ન્હાતી; બપોરમાં ઝિંગોરા
સાંજ સુહાતી મેઘધનુષી, રાત કરે ઝકઝોરા
આઠે પ્રહરે અગણિત આનંદોની હેલી સરમાં.
આંખોને ઊડવાનું થાયે મન જોજનના જોજન
અંગે અંગ પાંખ ફૂટે છે, વનરાવન વનરાવન —
ન્હાતું હોય ન જાણે આખું વિશ્વ અહીં અત્તરમાં.
નવેમ્બર, શબ્દસર