યાત્રા/યદિ જોવું –

યદિ જોવું –

યદિ જોવા મન ચાહ્ય ચન્દ્રમા
અકલંક કલા બધી ખીલ્યો,
પ્રહરે આઠ સદી નભે
રવિ સંગે – ઉડુ સંગ પ્રોજવલ્યો;

યદિ વા મન જે ’વગાહવા
અલુણા જલસાગરે; જ્યહીં
ભરતી નહિ કો ન ઓટ કો,
સભરાભર જ્યાં જ છલે;

વસુધાતલ તે મનુષ્ય છે
પ્રગટ્યું એકલ વા કહો દ્વય,
અથવા બે જન તે જ એક છે
દૃગ તેને દેગ માંડ તું જઈ.

ત્યહીં ચન્દ્ર, ત્યહીં ભાનુ, સાગર,
ઉડુઓનો ત્યહીં ભવ્ય આકર!

૨૦ મે, ૧૯૪૩