હેમંત ધોરડાનાં ચૂંટેલાં કાવ્યો/નખમાં વધે છે લાગણી રુંવામાં સ્થિર છે: Difference between revisions
Jump to navigation
Jump to search
(+1) |
Shnehrashmi (talk | contribs) No edit summary |
||
(One intermediate revision by one other user not shown) | |||
Line 1: | Line 1: | ||
{{SetTitle}} | {{SetTitle}} | ||
<br> | <br> | ||
{{Block center|<poem> | {{Block center|<poem> | ||
Line 26: | Line 24: | ||
{{HeaderNav2 | {{HeaderNav2 | ||
|previous = વીતે ન એક ઘડીથી ઘડી એક ક્ષણથી ક્ષણ | |previous = વીતે ન એક ઘડીથી ઘડી એક ક્ષણથી ક્ષણ | ||
|next = હવા શરીરનું ને | |next = હવા શરીરનું ને ચાંદની લિબાસનું નામ | ||
}} | }} |
Revision as of 09:26, 29 June 2024
નખમાં વધે છે લાગણી રુવાંમાં સ્થિર છે
રગરગમાં જે વહે છે એ કેવળ રુધિર છે.
ભીની બગલની ગંધથી તું પણ વધુ નથી
મારી ય પાસ માત્ર આ મારું શરીર છે.
એનું ય દુઃખ છે સ્પર્શ કશું બોલતો નથી
એનો ય રંજ છે કે ત્વચા પણ બધિર છે.
આકાર વાદળોનો છું તારા નયનને હું
તું મારી આંગળીઓને વહેતો સમીર છે.
ભૂરાશ મારા આભની તું ઓળખે નહીં
મારે ય તારી રાતે અજાણ્યાં તિમિર છે.