હયાતી/૬૮. રેઇસકોર્સ

૬૮. રેઇસકોર્સ

પ્રવેગે દોડે એ તુરગ સ્થિર આંખો મહીં થયો,
ક્ષણાર્ધે દેખાયા યુગ યુગ : ઘડી ચાર ચરણો
ધરા પે, તો પાછાં ઉપર પળમાં, ને મુખ લળ્યું
અગાડી : સૌ શ્વાસો લયવિલય એના જ શ્વસને.

અને એ શ્વાસો ઐ અગણિત જનોના, પલકમાં
નિસાસાઓ થૈને કણ કણ વિખેરાય ગગને :
ફરી પાછો કોલાહલ, કર મહીં કોલબુક, ને
રહ્યા દોડી અશ્વો મન મહીં અને કાગળ પરે.

હવે અશ્વો ઊભા, જન સકલ દોડે અહીંતહીં;
ફરે અંકો, સાથે ગતિ કરી રહે ચક્કર ઘણાં :
ધસે સૌ મુઠ્ઠીમાં જકડી નિજનું ભાવિ પળમાં
તરે કે ડૂબે કૈં મનખ અહીં ફોટોફિનિશમાં.

ફરી આંખો ઝીણી થઈ ગતિ કરે દીર્ઘ પટમાં
રહે હાંફી અશ્વો : હણહણી રહે માણસ બધા.

૨૨–૧૧–૧૯૭૦