પુનરપિ/એલીફન્ટા

એલીફન્ટા

પ્રશાંત-પદ હસ્તિની નીરખ આ સગર્ભા: ગુફા
તણા ઉદર મોકળે જીવનબીજ ઝાઝાં ખીલી,
અનેક રૂપ આકૃતિ ઊપસતાં બને મૂર્તિઓ;
અવાક મુખ ઉચ્ચરે ઉગમ સ્પંદનોને ઝીલી.
અહીં સ્તન અકેલડું લચત — અર્ધનારીશ્વર
(હશેય મૃત શિલ્પીને અડપલો પિકાસો-કર!)
ત્રિમૂર્તિ પડછંદ ગર્ભકૂપ તોડવા ત્યાં મથે,
ઈંડું જ્યમ ગરુડપુત્ર ચિરવા ન માતાં ઝીંકે
ધીકે: શિર સહી પ્રવાહપૂર ભાર ગંગા તણો
ઊભાં શિવ ત્યહીં દયા નીતરતા ધરાની પરે.

પટાર તવ, હસ્તિની! અદકડો ઇલોરા થકી,
છતાંય જગયાત્રિના ભ્રમણમાં ઉપેક્ષા બને:
મહોમાયિપુરી તણાં વિકલ પાણી લાગ્યાં તને!

1-3-’60