હેમેન શાહનાં ચૂંટેલાં કાવ્યો/મન ન માને: Difference between revisions
Jump to navigation
Jump to search
(+૧) |
No edit summary |
||
| Line 22: | Line 22: | ||
કંઠમાં શોભે તો શોભે માત્ર પોતાનો અવાજ, | કંઠમાં શોભે તો શોભે માત્ર પોતાનો અવાજ, | ||
પારકી રૂપાળી કંઠી બાંધવાનું છોડીએ. | પારકી રૂપાળી કંઠી બાંધવાનું છોડીએ. | ||
{{right|દોસ્ત, | {{right|દોસ્ત, ૧૩૪}}</poem>}} | ||
<br> | <br> | ||
{{HeaderNav2 | {{HeaderNav2 | ||
Latest revision as of 00:33, 22 July 2025
મન ન માને
મન ન માને એ જગાઓ પર જવાનું છોડીએ,
કોઈના દરબારમાં હાજર થવાનું છોડીએ.
રોજ વિઘ્નો પાર કરતાં દોડવાનું છોડીએ,
પાતળી સરસાઈથી આ જીતવાનું છોડીએ.
પ્રેમના પ્રકરણ વિષે કંઈ બોલવાનું છોડીએ,
ચોપડીમાં એક વચ્ચે કોરું પાનું છોડીએ.
આવશે, જે આવવાનું છે એ પાસે ખુદ-બ-ખુદ,
અહીં કે ત્યાં, આજે કે કાલે, શોધવાનું છોડીએ.
મ્હેકની ભાષા સમજીએ, જેટલી સમજાય તે,
કિન્તુ પાકટ પથ્થરોને પૂછવાનું છોડીએ.
હોય જો તાકાત તો બે-ત્રણ હલેસાં મારીએ,
જળને વ્હેવાની રસમ શિખવાડવાનું છોડીએ.
કંઠમાં શોભે તો શોભે માત્ર પોતાનો અવાજ,
પારકી રૂપાળી કંઠી બાંધવાનું છોડીએ.
દોસ્ત, ૧૩૪