ગુજરાતી ગઝલસંપદા/અમૃત કેશવ નાયક
<poem2> કદી તલવારની ધમકી! કદી કર માંહી ખંજર છે; ગઝલમાં જીવ આશકનો, ડગે ડગ દિલમહીં ડર છે! ઘડીમાં જીવ જોખમમાં, ઘડીમાં જિંદગી ભયમાં; પડ્યું પરહાથ દિલ આ આજ, આંખો શૂળી ઉપર છે! ન છૂટે ધ્યાન પ્રતિમાનું, ખુદાની યાદ ના આવે; પડ્યા પથ્થર સમજમાં શું, કહે લોકો કે કાફર છે! જીગરનો દાગ જૂનો છે, નિરાશાનો નમૂનો છે; સહુ સંસાર સૂનો છે, ઉજ્જડ આશક તણું ઘર છે! તમો ધનવાન છો તો, મુજ સમા લાખો ભિખારી છે; કમાઈ રૂપનીમાં આશકોનો લાગ ને કર છે! હૃદય ચાહે સદા જેને, દયા આવે નહીં તેને; બળ્યું એ જીવવું એના થકી, મરવું જ બહેતર છે! નહીં ભૂલું અમૂલું મુખ, કદી ડૂલું થયું તો શું; કપાઈ સર સરાસર બોલશે, બસ! તું જ સરવર છે! ઊઠ્યો ચમકી હું રાતે વસ્લની જીહિદ તણી બાંગો; અહીં તકબીરના શબ્દો સદા અલ્લાહ અકબર છે. ન કર અમૃત! શિકાયત કે, એ બૂત છે પથ્થરો છે બસ; હૃદય તુજ મીણનું રાખ્યાથી, તારો હાલ અબતર છે! </poem2>