26,604
edits
KhyatiJoshi (talk | contribs) No edit summary |
KhyatiJoshi (talk | contribs) No edit summary |
||
Line 98: | Line 98: | ||
‘ઊડતી ધૂળ કિરણોમાં સોનું’ પણ પછી તરત, ‘સૂરજ કાળા ઘડામાં પુરાય.’{{Poem2Close}} | ‘ઊડતી ધૂળ કિરણોમાં સોનું’ પણ પછી તરત, ‘સૂરજ કાળા ઘડામાં પુરાય.’{{Poem2Close}} | ||
આ વિભિષિકા પછી – | આ વિભિષિકા પછી – | ||
<poem>લબકારા લે કુહાડો જંગલ પર | |||
ઢળી પડે સીમ. | |||
ગાડાવાળાની છાતીમાં ડચૂરો.</poem> | |||
ડચૂરાને કવિ વધુ મૂર્તિમંત કરે છે – બળતરા રૂપે. | ડચૂરાને કવિ વધુ મૂર્તિમંત કરે છે – બળતરા રૂપે. | ||
:::નસોનું તાપણું તતડે. | |||
{{poem2Open}}આમ કલ્પનો મૂકીને કવિ બાજુએ ખસી જાય છે તો ક્યારેક ધ્વન્યાર્થને સૂચવવા-પૂરતી થોડીક ખુલ્લાશમાં પણ લઈ જાય છે. વન પર જનનું, ખરેખર તો નગરનું આક્રમણ કેવું બિહામણું છે એ ઠાવકી કથનરીતિએ સૂચવતું એક ટૂંકું કાવ્ય જુઓ :{{Poem2Close}} | {{poem2Open}}આમ કલ્પનો મૂકીને કવિ બાજુએ ખસી જાય છે તો ક્યારેક ધ્વન્યાર્થને સૂચવવા-પૂરતી થોડીક ખુલ્લાશમાં પણ લઈ જાય છે. વન પર જનનું, ખરેખર તો નગરનું આક્રમણ કેવું બિહામણું છે એ ઠાવકી કથનરીતિએ સૂચવતું એક ટૂંકું કાવ્ય જુઓ :{{Poem2Close}} | ||
<poem>મગરા પર | <poem>મગરા પર |
edits