સૌરાષ્ટ્રની રસધાર/ભાઈ-બહેન: Difference between revisions

no edit summary
No edit summary
No edit summary
Line 66: Line 66:
<Poem>
<Poem>
<center>
<center>
'''(આ) ટોળાં ટળ્યાં જાય, નવરંગી નીરડીયું1 તણાં,'''
'''(આ) ટોળાં ટળ્યાં જાય, નવરંગી નીરડીયું <ref>નીરડી, ખેરડી, ઝરિયું, કાબરી, ગોરી, ધોળી — એ બધી ગાયોની જાત છે. ગોરા શરીર ઉપર કાળા ડાઘ હોય તેને ‘નીરડી’ કહેવાય.</ref> તણાં,'''
'''(એનો) ગોંદરે નૈં ગોવાળ, રેઢાં ટોળ્યાં, રેશમિયા!'''
'''(એનો) ગોંદરે નૈં ગોવાળ, રેઢાં ટોળ્યાં, રેશમિયા!'''
</Poem>
</Poem>
Line 109: Line 109:
</Poem>
</Poem>
</center>
</center>
{{Poem2Open}}
[હે રેશમિયા ભાઈ, તુજ સમું વહાણ મારે જાણે કે જીવતરને મધદરિયે ભાંગી પડ્યું. મારું પિંડ પણ હવે પાષાણ બની ગયું, હવે મારા અંતરમાં રસ ન રહ્યો.]
{{Poem2Close}}
<Poem>
<center>
'''ટોળામાંથી તારવ્યે (જેમ) ઢાઢું દિયે ઢોર,'''
'''(તેમ) કાપી કાળજ-કોર, ભેડા ભાંભરતાં રિયાં.'''
</Poem>
</center>
{{Poem2Open}}
[હે ભાઈ ભેડા, જેમ કોઈ પશુને એના ટોળામાંથી વિખૂટું પાડતાં એ વેદનાની ચીસો પાડે છે, તેમ આજ હુંયે તું-વિહોણી થતાં પોકારું છું. તેં મારા કાળજાની કોર કાપી નાખી. હું એકલા પશુ જેવી ભાંભરતી જ રહી.]
આખો અસવાર નિર્જીવ પથ્થર બની ગયો. ચારણી પણ છોકરાં સાથે પથ્થરની પૂતળી બની ગઈ. ભેંસો એ સાંજને ટાણે ધાર ઉપર એકલી ભાંભરતી રહી.
-------------------------------------------------------
{{Poem2Close}}
26,604

edits