સૌરાષ્ટ્રની રસધાર-4/હોથલ: Difference between revisions

સૌરાષ્ટ્રની રસધાર-4/હોથલ (view source)

Revision as of 15:47, 28 February 2022

3,109 bytes added , 15:47, 28 February 2022

no edit summary

KhyatiJoshi

26,604

edits

@@ Line 89: / Line 89: @@
 ઓઢો પાછો વળ્યો. અગ્નિની ઝાળ જેવી ભોજાઈ આડી ફરી. બાહુ પહોળા કર્યા. ઓઢાએ હાથ જોડીને કહ્યું કે —
 {{Poem2Close}}
+<poem>
+<Center>
+'''ન હુવ રે ન થિયે, ન કઢ એડી ગાલ,'''
+'''કચો લાગે કુલકે, કેડો મેડિયાં માલ.'''
+</Center>
+</poem>
+{{Poem2Open}}
+[એ ભાભી, એ ન બને, એ વાત છોડી દે. કુળને ખોટ બેસે.]
+“ઓઢા, ઓઢા, રહેવા દે, માની જા, નીકર —
+{{Poem2Close}}
+<poem>
+<Center>
+'''ઉઢા થીને દુ:ખિયો, ઝંઝો થીને દૂર,'''
+'''છંડાઈસ કેરોકકડો, વેંદો પાણીજે પૂર.'''
+</Center>
+</poem>
+{{Poem2Open}}
+[દુ:ખી થઈ જઈશ. કેરાકકડાના સીમાડા છાંડવા પડશે. પાણીના પૂરમાં લાકડું તણાય એમ બદનામ થઈ નીકળવું પડશે.]
+બોલ્યા વગર ઓઢો ચાલી નીકળ્યો. મીણલદે ભોંઠી પડીને થંભી ગઈ.
+<center>'''દેશવટો'''</center>
+“અરે રાણી! આ મો’લમાં દીવા કાં ન મળે? આ ઘોર અંધારું કેમ? તમે ટૂટમૂટ ખાટલીમાં શીદ પડ્યાં? ને આ લૂગડાં ચિરાયેલાં કેમ?”
+આંસુડાં પાડીને રાણી બોલી : “તમારા ભાઈનાં પરાક્રમ!”
+“મારો લખમણજતિ! મારો ઓઢો?”
+“ઠાકોર, મને અફીણ મગાવી આપો. ઘોળીને પી જાઉં. તમારા લખમણજતિને જાળવજો ખુશીથી. તમારા રાજમહેલમાં રજપૂતાણી નહિ રહી શકે.”
+બુઢ્ઢો હોથી સ્ત્રીચરિત્રને વશ થઈ ગયો. સવાર પડ્યું ત્યાં કાળો જાંબુમોર ઘોડો અને કાળો પોશાક ઓઢાની ડેલીએ હાજર છે.
+દેશવટાની તૈયારી કરતાં ઓઢાને મીણલદેએ ફરી વાર કહેવરાવ્યું :
+{{Poem2Close}}
+<poem>
+<Center>
+'''માને મુંજા વેણ, (તો) વે’તા લદા વારિયાં,'''
+'''થિયે અસાંજા સેણ, તો તજ મથ્થે ઘોરિયાં.'''
+</Center>
+</poem>
+{{Poem2Open}}
+[હજુ મારાં વેણ માન, તો તારા વહેતા ઉચાળાને પાછા વાળું. જો મારો પ્રિયતમ થા, તો તારા માથે હું ઘોળી જાઉં.]
+{{Poem2Close}}
+<poem>
+<Center>
+'''મિયા ભરીને માલ, ઓઢે ઉચારા ભર્યા,'''
+'''ખીરા, તોં જુવાર, સો સો સલામું સજણાં.'''
+</Center>
+</poem>