યોગેશ જોષીની કવિતા: Difference between revisions

યોગેશ જોષીની કવિતા (view source)

Revision as of 11:24, 26 March 2022

3,530 bytes added , 11:24, 26 March 2022

no edit summary

MeghaBhavsar

18,450

edits

@@ Line 287: / Line 287: @@
 કલ્પનાની વેદના આપો,
 હે વેદનાના દેવ!
+</poem>
+== પૂરની આગાહી માત્ર... ==
+<poem>
+પૂરની આગાહી માત્ર સાંભળીને જ આમ
+ગામ છોડીને ચાલ્યા જવું’તું તો પછી
+શા માટે છેડ્યો’તો મલ્હાર?
+શા માટે પીપળાને વીંટ્યા’તા સૂતરના તાર?
+ભરતી વખતે મોજાંઓને કહી દો ઊછળવાનું બંધ
+ને ભરવરસાદે ધરતીને કહી દો પલળવાનું બંધ
+એ તે કેમ ચાલે?
+નહીં તો પછી ગીચ જંગલોમાં ભૂલા પડેલા મારા શબ્દોને
+કોણ બતાવશે રસ્તો?
+પીપળા પરનાં પાન શું ટપોટપ ખરી નહીં પડે?
+પ્રલય એ તો
+જળના ઉમંગનું જ બીજું નામ છે, કલ્પના!
+જો સાચા મનથી ડૂબવું જ હોય તો
+જળનો ડર થોડો રખાય?
+અને ઝંઝાવાત એ તો આપણા વહાણનું જ બીજું નામ છે!
+આંધી હોય તો તો ઊડવાની ઓર મઝા આવે
+હરણની આંખોમાં હિલ્લેાળાતાં મૃગજળને
+મરણ ન માની લેવાય, કલ્પના!
+વીજળીના ઝબકારે શોધી લે ઉર્વશીનું ખોવાયેલું ઝાંઝર!
+ઝાંઝર ખોવાવાનો અર્થ
+કંઈ એવો ન થાય કે ખોવાઈ ગયો પગ!
+અને મેં તો
+આ થીજી ગયેલા જરઠ અંધકાર પર
+ચોક લઈને ઠેર ઠેર લખી દીધું છે તારું નામ!
+ચાલી આવ, કલ્પના;
+હાથમાં કંકાવટી લઈને
+ક્યાં સુધી ઊભી રહીશ આમ અહીં ત્રિભેટે?
+</poem>
+== બસ, તે દિવસથી હું ==
+<poem>
+બસ, તે દિવસથી હું
+પીપળો બનીને ખોડાઈ ગયો છું તારે આંગણે.
+પગના તળિયે ફૂટતાં મૂળિયાં
+પ્રસરતાં જાય છે ધરતીના હૃદયમાં.
+અસંખ્ય પંખીઓએ
+માળા બાંધ્યાં છે મારી ભીતર.
+રોજ સવારે સૂરજ
+મારાં પાંદડાંઓને પહેરાવે છે સોનાનાં ઘરેણાં.
+ચંદ્ર પણ
+ચંદનનો લેપ કરે છે મારા દેહ પર.
+તાંબાના લોટામાં જળ લઈને આવતી વર્ષા ય
+અભિષેક કરે છે.
+ગ્રીષ્મ પણ
+હમેશાં આપ્યા કરે છે મને ઉષ્મા;
+જાણે હું ગુલમહોર ન હોઉં!
+મારી પાસે
+આખુંય આકાશ છે, ધરતી છે,
+સહસ્ર પાંદડાં છે, અસંખ્ય પંખીઓ છે;
+સઘળી ઋતુ છે... ...
+કોણે કહ્યું
+કે હું
+સાવ એકલો છું?
 </poem>
 <br>
 <center>&#9724;</center>
 <br>