ગુજરાતી એકાંકીસંપદા/હંસા: Difference between revisions

ગુજરાતી એકાંકીસંપદા/હંસા (view source)

Revision as of 07:49, 23 May 2022

7,538 bytes added , 07:49, 23 May 2022

no edit summary

MeghaBhavsar

18,450

edits

@@ Line 13: / Line 13: @@
 }}
 <center>'''પ્રવેશ ૧'''</center>
+{{Poem2Open}}
+(સમયઃ સવારના અગિયાર, સ્થળઃ નરેશના ઘરનો એક ઓરડો. હંસા ફૂલાદન ગોઠવતી હોય છે એટલામાં ધીમન્ત પ્રવેશ કરે છે.)
+હંસાઃ આવો. મઝામાં છો?
+ધીમન્તઃ કેમ નરેશ બહાર ગયો છે?
+હંસાઃ હા, પણ બેસો ને, ઑફિસે ગયા છે તે હમણાં આવશે. આઠ વાગ્યાના ગયા છે.
+(બેઉ બેસે છે. જરા વાર પછી.)
+ધીમન્તઃ પછી તમે વસન્ત-ઉત્સવમાં ગયાં હતાં કે? મારાથી તો ન જવાયું.
+હંસાઃ (જરા વિચાર કરી) ના, મારાથી પણ નહોતું જવાયું.
+ધીમન્તઃ કેમ વિચારમાં પડ્યાં?
+હંસાઃ ના, અમસ્તું જ. હું નહોતી ગઈ.
+ધીમન્તઃ નરેશ પણ નહોતો ગયો? એ તો ગયો જ હશે.
+(હંસા ધીમન્તની સામે જુએ છે.)
+હંસાઃ હા, એ ગયા હતા.
+(હંસાના મોં ઉપરના ભાવો સહેજ બદલાય છે. ધીમન્ત તે જુએ છે.)
+ધીમન્તઃ (ઉતાવળે) તમને ખોટું લાગ્યું? માફ કરજો, હં. મેં તો અમસ્તું જ પૂછ્યું હતું. બધા લોકો એ જ વાત કરે છે એટલે મેં પણ સહેજ પૂછ્યું. મને ખબર નહિ કે તમને…
+(ધીમન્તનું વાક્ય અધૂરું જ રહે છે. ધીમન્તને લાગે છે કે હંસા તે સાંભળતી નથી. બેઉ થોડી વાર ચૂપ રહે છે. ધીમન્ત ટેબલ પર પડેલાં છાપાં પર નજર ફેરવે છે.)
+:::	હંસાબેન, આ જાણ્યું? ફરી વાર લડાઈ થવાની વકી છે.
+હંસાઃ હશે.
+(ધીમન્ત હંસા તરફ જોઈ રહે છે. ધીમન્તને સહેજ દિલગીરી થાય છે.)
+ધીમન્તઃ તમારું શરીર સારું નથી?
+હંસાઃ (સહેજ હસીને) ના, તદ્દન સારું છે, કેમ?
+ધીમન્તઃ કેમ શું? છેલ્લી લડાઈ પછી તો નાનું બાળક પણ લડાઈના નામથી ત્રાસી ઊઠે છે. ને તમે તે જાણે કોઈએ કહ્યું હોય કે આજે દશમ છે ને; હશે, કહો તેમ બોલો છો.
+હંસાઃ પણ એવી વાતમાં મને શી સમજ પડે? એ બધા દેશોનાં નામો પણ મને તો પૂરાં નથી આવડતાં, તો પછી…
+ધીમન્તઃ તે તો અમને પણ નથી આવડતાં, તેથી શું?
+હંસાઃ તારી વાત તો જુદી છે. તમે તો શીખી શકો.
+ધીમન્તઃ ને તમે ન શીખી શકો? તમે તો બે સૈકા પહેલાંની વાત કરો છો. જુઓ ને ઉર્સુલા…
+હંસાઃ હા, પણ એ તો કેવી ભણેલી છે! જગદીશભાઈએ એને તો બી.એ. કરી છે. મને કંઈ મારા માબાપે…
+ધીમન્તઃ પણ એ બી.એ. થઈ તેથી થઈ રહ્યું? મને તો લાગે છે એનામાં તમારી અર્ધી આવડત નથી.
+હંસાઃ એ તો તમે કહો.
+ધીમન્તઃ ને બીજા નથી કહેતા?
+હંસાઃ (હસીને) ના.
+ધીમન્તઃ એક નરેશના સિવાય બધા કહે છે ને એ તો મૂરખ છે.
+હંસાઃ એમ ન કહેશો; પણ આપણે એવી વાતનું શું કામ? ચાલો, લડાઈ થશે, પછી શું?
+(ધીમન્ત હંસા તરફ જોઈ રહે છે.)
+ધીમન્તઃ એ કેટલો ભાગ્યશાળી છે!
+હંસાઃ તમને ઈર્ષા થાય છે?
+(નોકર દાખલ થાય છે.)
+નોકરઃ બાઈ, જગદીશચંદરભાઈના ઘેરથી માણસ આવ્યો છે તે કહે છે સાહેબ આજે ત્યાં જમવાના છે તે ખોટી ન થશો.
+(હંસાનું મોં પડી જાય છે.)
+હંસાઃ એ માણસ ગયો?
+નોકરઃ ના, જી.
+હંસાઃ એને અહીં મોકલ.
+(નોકર જાય છે.)
+ધીમન્તઃ તમે પણ ભૂખ્યાં હશો.
+હંસાઃ હાસ્તો, ને આજ તો…
+(હંસા બોલતી અટકી જાય છે.)
+ધીમન્તઃ આજ તો શું?
+હંસાઃ આજે તો અમારે ખાસ કારણ હતું.
+ધીમન્તઃ તે શું? ખાનગી છે?
+હંસાઃ ના, ના, આજે મારી વર્ષગાંઠ છે.
+(એક પુરુષ દાખલ થાય છે.)
+:::	અલ્યા, તું આવ્યો છે!
+આવનારઃ હા.
+હંસાઃ તને શું કહ્યું હતું?
+આવનારઃ કે આજે નરેશભાઈ ત્યાં જમશે.
+હંસાઃ કેમ આજે શું છે?
+આવનારઃ આજે તો ઉર્સુબહેનની વરસગાંઠ છે ને!
+(ધીમન્ત અને હંસાની આંખો મળે છે. તરત હંસા પોતાની નજર પાછી ખેંચી લે છે.)
+હંસાઃ વારુ, જા.
+ધીમન્તઃ અલ્યા, નરેશભાઈ ત્યાં ક્યારે આવ્યા હતા?
+આવનારઃ આઠેક વાગ્યા હશે, સાહેબ.
+(જાય છે.) (ધીમન્ત હોઠ કરડે છે. હંસા મોં ફેરવી દે છે.)
+ધીમન્તઃ ચાલો, હંસાબેન, હું રજા લઈશ. મને શી ખબર કે આજે તમારી વરસગાંઠ છે. નહિતર ભાઈની કંઈ નજીવી પસલી તો લાવત. નરેશને કહેજો કે હું બપોરે આવીશ.
+હંસાઃ તમે જમ્યા છો?
+ધીમન્તઃ ના. તેથી જ…
+હંસાઃ ત્યારે અહીં નહિ જમો?
+(ધીમન્ત એક ક્ષણ વિચાર કરે છે.)
+ધીમન્તઃ ભલે.
+(બેઉ જાય છે.)
+<center>(પડદો પડે છે.)</center>
+{{Poem2Close}}