શ્રેષ્ઠ ચંદ્રકાન્ત શેઠ/કવિ શ્રી ચંદ્રકાન્ત શેઠ : મૂળની સાથે મેળ, સત સાથે સુમેળ -યોગેશ જોષી: Difference between revisions

શ્રેષ્ઠ ચંદ્રકાન્ત શેઠ/કવિ શ્રી ચંદ્રકાન્ત શેઠ : મૂળની સાથે મેળ, સત સાથે સુમેળ -યોગેશ જોષી (view source)

Revision as of 12:15, 13 July 2022

4,920 bytes added , 12:15, 13 July 2022

no edit summary

KhyatiJoshi

26,604

edits

@@ Line 106: / Line 106: @@
 {{Right|(‘પડઘા ને પડછાયા વચ્ચે’, પૃ. ૨)}}
+</poem>
+{{Poem2Open}}
+ભાવકચિત્તમાંય ‘ક્યાં છે?’ ‘ક્યાં છે?’ના પડઘા પડતા રહે છે.
+ચંદ્રકાન્તનો ભાંગી ભુક્કો કરીને એના ટુકડાઓ કવિ જાણે કૅલિડોસ્કોપમાં ભરે છે, તળે-ઉપર કરે છે, ફેરવી ફેરવીને નીરખે છે ને એમ શબ્દલીલા, સ્વલીલા ને શબદલીલા ચાલતી રહે છે.
+જાતની વિડંબના કરતાં કરતાં, હસતાં હસતાં આ કવિ બાહ્ય આવરણો ઉતારીય શકે છે — ‘નહિ ગમે આ મારો વેશ’ કાવ્યમાં કવિ કહે છે —
+{{Poem2Close}}
+<poem>
+'''‘હું બરોબર જાણું છું:'''
+'''તેઓ તેમની સૉફિસ્ટિકેટેડ એસ્પ્રેસો કૉફીમાંથી'''
+'''આસ્તેથી'''
+'''રૂપાના ઢોળવાળી ચમચીથી'''
+'''કાઢી નાખશે મારું નામ બહાર;'''
+'''તેઓ તેમની ડાયરીમાંથી'''
+'''અવાજ ન થાય એમ હળવેકથી'''
+'''ફાડી નાખશે મારા જન્મદિવસનો વાર.'''
+… …
+… …
+'''હું એમની કૉફી-પાર્ટીમાં જાઉં છું. એકાદો શર્કરાકણ ચાટવા;'''
+'''હું ભળું છું એમની કૉફી-પાર્ટીમાં, ઉગાડવા રંગધનુષો, કૉફીથી!'''
+'''એમની ઉષ્માથી મારી કપાવેલી સાત સુંવાળી પૂંછડીઓ'''
+'''મથું છું મને ચોંટાડવા.'''
+'''જો એ પૂંછડીઓ મને ચોંટી રહે'''
+'''ને તેથી મિત્રો જો દાદ આપે'''
+'''તો'''
+'''ઊભી બજારે'''
+'''સાત પૂંછડીઓ બતાવતાં ફરવા'''
+'''કદાચ'''
+'''નિર્વસ્ત્ર થવાનુંયે હું કરું!’'''
+{{right|(‘પડઘા ને પડછાયા વચ્ચે’, પૃ. ૩૦-૩૧)}}
+</poem>
+{{Poem2Open}}
+જાતની વિડંબના કરતા જઈને કવિ શબ્દનું, કવિતાનું સત્ય પેટાવતા રહે છે. ‘એક ચંદુડિયાની નમૂનેદાર બનાવટ’માં કવિ કહે છે —
+{{Poem2Close}}
+<poem>
+'''‘હું શું કરું છું?'''
+'''બનાવટ — શબ્દોની ચોક્કસ પ્રકારની નમૂનેદાર બનાવટ.'''
+'''સમય છે. શક્તિ છે. સાધન છે, પ્રોત્સાહન છે,'''
+'''તો લખીએ છીએ.'''
+<center>*</center>
+'''એક કવિસંમેલનની તાળીઓથી ચઢી ગયો ચંદુડિયો વૈકુંઠ લગણ;'''
+'''પણ કવિતાથી નહિ ચઢેલો તે બચાડો ઊંધે માથે પડ્યો ને'''
+'''પટકાયો પથ્થરિયા ભોંય પર.'''
+'''ને કુદરતનું કરવું તે વાગ્યું તો પાર વિનાનું'''
+'''પણ ખોપરીનો મસાલો જળવાઈ રહ્યો અકબંધ!’'''
+{{Right|(‘પડઘા ને પડછાયા વચ્ચે’, પૃ. ૪૨-૪૩)}
+</poem>
+{{Poem2Open}}
+એક ગીતમાં આ કવિ નિર્મમ બનીને ચંદુડિયા પર સોંસરો વાર કરે છે, પણ ચંદુ, ‘મારો ચંદુ’ તુરત ફરાર થઈ જાય છે! —
+{{Poem2Close}}
+<poem>
+'''‘અંદરથી આ કટાર નીકળી,'''
+'''અંદરથી તલવાર,'''
+'''ચંદુડિયાની હવે ખેર ના,'''
+'''કરું સોંસરો વાર!’ —'''
+<center>*</center>
+'''માટી દેતાં ઈંટો કીધી,'''
+'''એથી કરી દીવાલો!'''
+'''વાડી દેતાં વાડો કીધી,'''
+'''દેશ કર્યો કાંટાળો!'''
+'''‘તને જ પ્હેલો ખાઉં ખાઉં’નો ઉર જ્યાં ઊઠ્યો પુકાર;'''
+'''મારો ચંદુ તુરત ફરાર! —’'''
+{{Right|(‘ચિદાકાશનાં ચાંદરણાં’, પૃ. ૫૮)}}
 </poem>