છંદોલય ૧૯૪૯: Difference between revisions

છંદોલય ૧૯૪૯ (view source)

Revision as of 11:43, 4 August 2022

2,627 bytes added , 11:43, 4 August 2022

no edit summary

MeghaBhavsar

18,450

edits

@@ Line 307: / Line 307: @@
 સૂકી ઝૂરીને મુજ ફૂલસેજ,
 મારે છતાંય શુભ આગમનાન્દી ગાવી!
+{{સ-મ|૧૯૪૬}} <br>
+</poem>
+== તને ચ્હાતાં ચ્હાતાં ==
+<poem>
+તને ચ્હાતાં ચ્હાતાં તવ સ્વરૂપની માનસછવિ
+ગયો સર્જી મારે હૃદય વસતો ગોપન કવિ!
+તને એ તો હાવાં નવ નવ સ્વરૂપે નિરૂપતો,
+વળી હું ના જાણું સહુ સૃજનમાં એમ છૂપતો;
+તને કીધી એણે પ્રગટ નભમાં ને જલથલે,
+વળી આ સૃષ્ટિનાં સહુ અચલનાંયે દલદલે;
+અને એમાં, પૂર્વે તવ કંઈ હું પામ્યો પરિચય
+થયો એનો રે વિસ્મરણ મહીં સંપૂર્ણ વિલય!
+હવે હું એ તારા અસલ રૂપને ના લહી શકું,
+તને હાવાં તારા અસલ સ્વરૂપે ના ચહી શકું;
+તને ખોવી મારે મુજ પ્રથમના મુગ્ધ મનથી,
+તને જોવી મારે હૃદયકવિના એ નયનથી!
+કશી તારી લીલા, કવિ! ન કળતો હું તવ છલ!
+સુગંધે ન્યાળું છું, અસલ રૂપ એનું, શતદલ!
+{{સ-મ|૧૯૪૮}} <br>
+</poem>
+== એક સ્મિતે ==
+<poem>
+‘એ આવશે’ એમ રટી રહીને
+મેં તો દિશાનાં સહુ દ્વાર હેર્યાં,
+ને શૂળ સૌ કંટકની સહીને
+મેં તો પ્રિયાને પથ પુષ્પ વેર્યાં.
+ત્યાં તો હવા નૂપુરનાદ લાવી,
+ઊડી રહ્યો પાલવ દૂર કંપી,
+‘હા, એ જ એ હા, પ્રિય એ જ આવી’
+કહી રહી ઝંખન કૈંક જંપી!
+આવી છતાં એ જ ક્ષણે જતી ર્હૈ,
+જાણે કશી ચંચલ વીજરેખા;
+ને પૂર્ણિમાની રઢ મેલતી ગૈ
+રહસ્યથી ગુંઠિત બીજલેખા!
+રે હોઠનું ચુંબન પ્રાણપ્રીતે
+દીધું ભલે ના, પણ એક દૃષ્ટિ
+જો હોત કીધી, બસ એક સ્મિતે
+મોરી વસંતે મુજ હોત સૃષ્ટિ!
 {{સ-મ|૧૯૪૬}} <br>
 </poem>