18,450
edits
છંદોલય ૧૯૪૯: Difference between revisions
Jump to navigation
Jump to search
no edit summary
MeghaBhavsar (talk | contribs) No edit summary |
MeghaBhavsar (talk | contribs) No edit summary |
||
| Line 261: | Line 261: | ||
{{સ-મ|૧૯૪૭}} <br> | {{સ-મ|૧૯૪૭}} <br> | ||
</poem> | |||
== અશ્રુ == | |||
<poem> | |||
તારે પ્રાણે પુલકમય કૈં રાગિણી રમ્ય સૂરે | |||
જાગી ર્હેતી, મધુર લયનો દોલ દૈ મંદ મંદ; | |||
તાલે તાલે સ્વરપરશથી વિશ્વનો નૃત્યછંદ | |||
ડોલી ર્હે ને પલ પલ કશો મુગ્ધ થૈ તાલ પૂરે! | |||
મેં એમાંથી અધરસ્મિતનો શાંત પ્રચ્છન્ન સૂર | |||
માગ્યો, જેથી સ્વરમધુર એ દોરમાં ગીતફૂલે | |||
માળા ગૂંથું, ચિરજનમ જે તાહરે કંઠ ઝૂલે; | |||
રે એ આશા ક્ષિતિજ સરખી ર્હૈ ગઈ દૂર દૂર! | |||
મેં માગ્યું’તું અધરસ્મિત, તેં અશ્રુનું દાન દીધું; | |||
તારે પ્રાણે મુજ હૃદયની માગણીને જડી દૈ, | |||
થંભી તારી શત શત કશી રાગિણી, તું રડી ગૈ! | |||
હું શું જાણું પ્રિય, પ્રણયનું એમ તેં ગાન કીધું! | |||
રે તારું એ અરવ સરતું અશ્રુનું એક બિન્દુ | |||
જાતે સપ્ત સ્વરે શું છલછલ પ્રણયોન્માદનો મત્ત સિન્ધુ!? | |||
{{સ-મ|૧૯૪૭}} <br> | |||
</poem> | |||
== આગમન == | |||
<poem> | |||
ત્યારે હતી ઘોર નિશા છવાઈ! | |||
સૂની દિશા, જ્યાં નહિ પંથ દીસે, | |||
એકાંતનું મૌન મને શું ભીંસે; | |||
ત્યાં રાગિણી તવ મુખે સહસા ગવાઈ! | |||
તું ચંદ્રથી ચારુ સુહાસિની હે! | |||
અંધારને તેજ થકી રસી ગૈ, | |||
તારે સ્મિતે શાંત નિશા હસી ગૈ, | |||
તું દૂરની ક્ષિતિજ પારની વાસિની હે! | |||
શી રાગિણી, રમ્ય મિલાપસૂર! | |||
ઝંકાર શો ઝાંઝરનો બજાવી, | |||
સૂની દિશા તેં સહસા ગજાવી; | |||
કે તું હિ તું નિકટ ને વળી દૂર દૂર! | |||
યુગે યુગે મેં તુજને જ ઝંખી! | |||
લીધી હતી દર્શન કાજ દીક્ષા, | |||
દીધી મને તેં પણ આજ ભિક્ષા; | |||
એકાંતની અધૂરપો શું તનેય ડંખી! | |||
આવી ભલે તું સહસા જ આવી, | |||
જ્યારે બુઊયાં દીપકનાં છ તેજ, | |||
સૂકી ઝૂરીને મુજ ફૂલસેજ, | |||
મારે છતાંય શુભ આગમનાન્દી ગાવી! | |||
{{સ-મ|૧૯૪૬}} <br> | |||
</poem> | </poem> | ||