યાત્રા/નાચીજની કહાણી: Difference between revisions

{{Heading|નાચીજની કહાણી|}}

હું સમા નાચીજને

કોઈ ના કહેતું કદી : ‘આવો.’

ઇનકાર પણ મારે નસીબે ક્યાં ય ના!

મેં વિચાર્યું :

જિંદગી બરબાદ જેવી જાય આ,

તે પછી ત્યાં શું બન્યું તેની મને કંઈ ના ખબર!

મારા ખૂલ્યાં જ્યારે નયન

ત્યારે પ્રકાશ બધે હતો,

એ સૌમ્ય સ્મિતનાં તેજથી મુજ આંખ મીંચાઈ વળી.

મારાં ખુલ્યાં જ્યારે નયન,

ત્યારે હતો મધ્યાહ્ન ને

જ્યાં જ્યાં નજર જાતી ત્યહીં બસ બાગ મેં બાગ જ લહ્યો,

ને મુજ નયન ચંપકપ્રભાનો રાગ તે રેલી રહ્યો.

<br>

<br>