સોરઠિયા દુહા/117

117

પ્રીતમ પતિયાં મેં લખું, જો કુછ અંતર હોય;
અમ તમ જીવરા એક હે, દેખન કે તન દોય.

હે પ્રીતમ! આપણે એકબીજાથી દૂર પડ્યાં હોઈએ ત્યારે હું તમને કાગળ ભલે લખું, બાકી આપણાં દેખાવનાં બે શરીર જ જુદાં છે, આપણો જીવ તો એક જ થઈ ગયો છે — મતલબ કે જ્યાં એક છે ત્યાં બીજું છે જ, એને પત્રની કાંઈ જરૂર નથી.