હેમંત ધોરડાનાં ચૂંટેલાં કાવ્યો/નખમાં વધે છે લાગણી રુંવામાં સ્થિર છે
Revision as of 09:26, 29 June 2024 by Shnehrashmi (talk | contribs)
નખમાં વધે છે લાગણી રુવાંમાં સ્થિર છે
રગરગમાં જે વહે છે એ કેવળ રુધિર છે.
ભીની બગલની ગંધથી તું પણ વધુ નથી
મારી ય પાસ માત્ર આ મારું શરીર છે.
એનું ય દુઃખ છે સ્પર્શ કશું બોલતો નથી
એનો ય રંજ છે કે ત્વચા પણ બધિર છે.
આકાર વાદળોનો છું તારા નયનને હું
તું મારી આંગળીઓને વહેતો સમીર છે.
ભૂરાશ મારા આભની તું ઓળખે નહીં
મારે ય તારી રાતે અજાણ્યાં તિમિર છે.