સોરઠી સંતવાણી/ગુરુ-શિષ્યની એકતા

From Ekatra Wiki
Jump to navigation Jump to search
The printable version is no longer supported and may have rendering errors. Please update your browser bookmarks and please use the default browser print function instead.


ગુરુ-શિષ્યની એકતા

મન મટીયું તેને ત્યાગી કહીએ ને
મરને વરતે વહેવાર માંય રે,
ભીતર જાગ્યા તેને ભ્રાંતિ ભાંગી ને
તેને નડે નહીં માયાની છાંય રે. — મન.
ભાઈ રે! આદર્યો અભ્યાસ ને મટી ગઈ કલપના
આનંદ ઊપજ્યો અપાર રે,
વ્રતમાન બદલે પાનબાઈ તેને રે
જેને લાગ્યો વચનુંમાં તાર રે. — મન.
ભાઈ રે! આસન ત્રાટક ખટમાસ સિદ્ધ કર્યું ને
વરતી થઈ ગઈ સમાન રે,
ગુરુ ને શિષ્યની થઈ ગઈ એકતા ને
મટી ગયું જાતિનું માન રે. — મન.
ભાઈ રે! પદાર્થની અભાવના થઈ ગઈ તેહને રે
વાસના મટી ટળી તાણાવાણ રે,
ગંગાસતી એમ બોલિયાં ને
જેને થઈ ગઈ સદ્ગુરુની ઓળખાણ રે. — મન.

[ગંગાસતી]