11,918
edits
ચાખડીએ ચઢી ચાલ્યા હસમુખલાલ/પ્રારંભિક: Difference between revisions
no edit summary
(Created page with "{{SetTitle}} <poem> <center> <big><big><big>'''ચાખડીએ ચઢી ચાલ્યા હસમુખલાલ'''</big></big></big> <big>'''જ્યોતિષ જાની'''</big> {{dhr}}{{page break|label=}}{{dhr}} {{Color|DarkSlateBlue|Chakhadie Chadhi Chalya Hasmukhlal (a novel) JYOTISH JANI Suvasit Sahitya Prakashan (C) જ્યોતિષ જાની પ્રથમ આવૃત્તિ : જાને’ ૧૯૭૦ મૂલ્ય : રૂ...") |
No edit summary |
||
| Line 75: | Line 75: | ||
{{dhr}}{{page break|label=}}{{dhr}} | {{dhr}}{{page break|label=}}{{dhr}} | ||
દૂધેશ્વર, | <big><big><nowiki> * * *</nowiki></big></big> | ||
સાબરમતી, | {{right|દૂધેશ્વર,<br>સાબરમતી, <br>અમદાવાદ,<br>કાર્તિક સુદ નોમ સંવત ૨૦૨૬}}<br><br><br> | ||
અમદાવાદ, | |||
કાર્તિક સુદ નોમ સંવત ૨૦૨૬ | |||
મારા વા’લેશરી વાંચકસાહેબો, | મારા વા’લેશરી વાંચકસાહેબો, | ||
મહાનગર અમદાવાદથી લિ. આપના નમ્ર હસમુખલાલ ભાઈલાલભાઈ વ્યાસના જેશ્રીકૃષ્ણ ! | |||
{{Poem2Open}} | |||
'''મહાનગર''' અમદાવાદથી લિ. આપના નમ્ર હસમુખલાલ ભાઈલાલભાઈ વ્યાસના જેશ્રીકૃષ્ણ ! | |||
સાચું કહું તો મને કંઈ આ લખવાનો બહુ મહાવરો નહિ ને અભરખો ય નંઈ કાગળ લખવાનો હું હમણાં હમણાંનો મહા એદી થઈ ગયો છું. | સાચું કહું તો મને કંઈ આ લખવાનો બહુ મહાવરો નહિ ને અભરખો ય નંઈ કાગળ લખવાનો હું હમણાં હમણાંનો મહા એદી થઈ ગયો છું. | ||
થયું એવું કે આજ મળસ્કાથી મારી ઊંઘ હરામ થઈ ગઈ છે. (થોડી ઊંઘ લેવા તો આ ઉંમરે ય ધોતિયાને કછોટો મારી શીર્ષાસન કરી લઉં છું-વીસમી સદી ને ઊંઘને કશીય લેવા દેવા નથી મારા બાપલા) અને નીતા પણ જાગી ગઈ છે. | થયું એવું કે આજ મળસ્કાથી મારી ઊંઘ હરામ થઈ ગઈ છે. (થોડી ઊંઘ લેવા તો આ ઉંમરે ય ધોતિયાને કછોટો મારી શીર્ષાસન કરી લઉં છું-વીસમી સદી ને ઊંઘને કશીય લેવા દેવા નથી મારા બાપલા) અને નીતા પણ જાગી ગઈ છે. | ||
| Line 104: | Line 105: | ||
-તો આમ વાત છે. મારી આ વાણીનું રૂપ કદી સંસ્કારી નહિ થવાનું-બબડવાનું તો મરતાં પછી ય રહેવાનું. તમે મારી સ્મશાનયાત્રામાં આવો તો જોજો. હાડકું બરોબર નહીં બળતું હોય તો ચોટ્ટા અમદાવાદી ડાધુઓને દૂધેશ્વરની ચિતા ઉપર મૂઓ પડેલો હું બબડતાં બબડતાં કહેવાનો: ‘ખોટી કસર ના કરો-મારા વા’લા વેરીઓ, બધું ધૂંધવાય છે- ચારે બાજુએ ધૂંધલાય છે. જોઈતા હોય તો હજુય મારા ગુજામાંથી થોડાં ફદિયાં લો, લાકડાં લઈ આવો ને અગ્નિની પવિત્ર શિખાઓને પ્લીન્થ સુધી તો પહોંચવા દો- | -તો આમ વાત છે. મારી આ વાણીનું રૂપ કદી સંસ્કારી નહિ થવાનું-બબડવાનું તો મરતાં પછી ય રહેવાનું. તમે મારી સ્મશાનયાત્રામાં આવો તો જોજો. હાડકું બરોબર નહીં બળતું હોય તો ચોટ્ટા અમદાવાદી ડાધુઓને દૂધેશ્વરની ચિતા ઉપર મૂઓ પડેલો હું બબડતાં બબડતાં કહેવાનો: ‘ખોટી કસર ના કરો-મારા વા’લા વેરીઓ, બધું ધૂંધવાય છે- ચારે બાજુએ ધૂંધલાય છે. જોઈતા હોય તો હજુય મારા ગુજામાંથી થોડાં ફદિયાં લો, લાકડાં લઈ આવો ને અગ્નિની પવિત્ર શિખાઓને પ્લીન્થ સુધી તો પહોંચવા દો- | ||
-પછી પોક પાડજો. | -પછી પોક પાડજો. | ||
{{Poem2Close}} | |||
<center> | |||
<big><big><big>'''ચાખડીએ ચઢી ચાલ્યા હસમુખલાલ'''</big></big></big> | |||
<big>'''જ્યોતિષ જાની'''</big> | |||
</center> | |||
<br> | |||
{{HeaderNav2 | |||
|previous = | |||
|next = પ્રારંભિક | |||
}} | |||