છંદોલય ૧૯૪૯: Difference between revisions

છંદોલય ૧૯૪૯ (view source)

Revision as of 11:54, 4 August 2022

4,133 bytes added , 11:54, 4 August 2022

no edit summary

MeghaBhavsar

18,450

edits

@@ Line 352: / Line 352: @@
 મોરી વસંતે મુજ હોત સૃષ્ટિ!
 {{સ-મ|૧૯૪૬}} <br>
+</poem>
+== તો ભૂલી જા! ==
+<poem>
+–  તો ભૂલી જા, પ્રિય, મિલનના સ્વપ્નની કૈંક વાતો!
+આછાં આછાં અધરસ્મિતમાં મેં કહી જે કથા ને
+મૂગા મૂગા નયનજલમાં તેં વહી જે વ્યથાને;
+એકાંતોમાં ઉભય ઉરના ઐક્યની કૈંક રાતો!
+છો ભૂલી જા સ્મરણ પણ કે ‘હાય ભૂલી જતી રે;
+–  પ્રેમી, તારો જનમભરનો સાથ  –  ક્હૈ સાથ ચાલી
+ને ચાલી ગૈ અધવચ અચિંતી જ દૈ હાથતાલી!’
+છોને તારી નવલ દુનિયા આજ ખૂલી જતી રે!
+છોને મારી વિજન દુનિયા, પ્રીતની છિન્ન આશા!
+તોયે ન્યારી! સ્મિતસ્મરણમાં વેદના જ્યાં વસે છે;
+ખંડેરોની બિચ મરણમાં જિંદગી જ્યાં હસે છે;
+જેના સૌયે કિરણકિરણે ગીતની ભિન્ન ભાષા  :
+જે હૈયાને અલગ જ થવું લાગતું હોય ઇષ્ટ
+રે એ જાતાં, વિરહ પણ શો થૈ જતો ધન્ય, મિષ્ટ!
+{{સ-મ|૧૯૪૪}} <br>
+</poem>
+== એક ફૂલને ==
+<poem>
+તારે ન રૂપ, નહિ રંગ સુગંધ, કૈં ના!
+તારે વસંત પણ ના, અવ અંગ ઓઢી
+કંથા જ પાનખરની; ચિરકાલ પોઢી
+તારી સુદૂર સપને ચકચૂર નૈનાં!
+રે મૃત્યુને શયન નીંદર આજ મીઠી!
+છેલ્લી હતી મિલનરાત, સખી જતી ર્હૈ;
+‘લે ફૂલ!’ એ જ બસ વાત મને હતી ક્હી;
+તારે મુખે ચમક ત્યાર પછી ન દીઠી!
+આજે વનેવન હસે, રસરંગફાગે;
+જાગે વસંતપરશે ઝબકી જવાની
+સૌ ફૂલની, અસર પાગલ કો હવાની;
+તારે જરીય પણ ના બસ રંગ લાગે!
+ના, ના; વસંત પણ છે જ તનેય એવી!
+તારે પેલી સખીની સ્મરણસુરભિ અંગાંગ મ્હેકે છ કેવી!
+{{સ-મ|૧૯૪૪}} <br>
+</poem>
+== હવે આ હૈયાને ==
+<poem>
+હવે આ હૈયાને હરખ નથી કે હેત કરજે!
+તું તો અંકાશી કો સજલ ઘન થૈને દરસતી,
+સદા મારું પ્યાસી હૃદય લુભવી; ના વરસતી!
+અરે, એથી તો તું રણ સમ બની રેત ભરજે,
+અને ધિક્કારોની પ્રબલતમ ઝંઝા સહીશ હું!
+રચી દે હાવાં તું પ્રખર સહરાને, હૃદયના
+ખૂણે ખૂણે; હાવાં જરીય પણ ર્હેજે સદય ના!
+અને એ ધિક્કારે મુજ પ્રણયતૃપ્તિ લહીશ હું!
+સદા જેનું હૈયું ચિર અચલતાની સહ રમે,
+કદી એને તારાં ક્ષણિક સમણાંઓ બસ નથી;
+મને ચાંચલ્યોની તરલ રમણામાં રસ નથી;
+પછી છાયા જેવી તવ પ્રણયમાયા ક્યમ ગમે?
+તને આજે લાવે ઘનસ્વરૂપમાં તે પવનને
+કહી દે તું લાવે રણસ્વરૂપમાં રે અવ તને!
+{{સ-મ|૧૯૪૫}} <br>
 </poem>