પ્રતિપદા/૭. ભરત નાયક: Difference between revisions

no edit summary
No edit summary
No edit summary
Line 129: Line 129:
હું ન હતો ન હઈશ
હું ન હતો ન હઈશ
છું, કેવળ...
છું, કેવળ...
</poem>
===૭. પાંદડું===
<poem>
અચાનક ઊડ્યું ત્યારે પરોઢ હતું
કે હતી અમાવસ રાત?
વર્ષા હતી કે હતો બળબળતો તાપ?
મૂળથી માટીની રસકસ લઈ
ડાળથી કૂંપળ લગીની યાત્રા, પાછળ રાખી કે લંબાવી?
લીલાશથી પર, પીળાશથી પર, શેષ ફળથી પર
પાણીમાં તરું કે હવામાં
દવમાં જળું કે માટીમાં ભળું–
તું મનમાં ન આણ
ધ્યાનથી જો મને, બસ...
</poem>
===૮. કવિની કવિતા===
<poem>
ઈશ્વર ભટકતો ફરે છે સદીઓથી
એની નિયતી સંભારતો
મધરાતોનો ખભે લાદી સંતાતો રઝળતો ફરે છે
કાન ઢાંકી ઠોકાતા ખીલા
ને છૂટતી ગોળીઓની સન સન ખાળતો
રણમાં ફંગોળાતા ઝાંખરાં જેવો
સીમાડે રવડતા જાનવરનાં હાડપિંજરમાં ટકી ક્યારેક
દારૂગોળાના ખડકાયેલા ગંજ હેઠળથી છટકી ક્યારેક
રાત રાતભર હીબકે ચઢે છે ઈશ્વર
ફરતે વાંસવન ભડકે બળે છે
તું ફફડીશ નહીં, આવ
બીજી હમણાં જ મારા કેટલાક નગરજનોએ
તને મૃત જાહેર કર્યો’તો
મને દેશવટો દીધો તારી પાછળ
મેં વસાવ્યું છે એક ઝૂંપડું ડુંગર ઓથે
ફરી દીવો પેટાવ્યો છે દિવેલનો
નાગલીનો રોટલો શેકીશ, તું ભોજન લેજે
પાંદડાંની પથારી કરી છે, પોઢણ કરાવીશ
આવતો રહે મારી કને, પ્રભુ,
મારા ઢળતાં પોપચાંમાં વસી જા –
તારી અને મારી
હવે આપણી નિયતી છે...
</poem>
</poem>
26,604

edits