રંગ છે, બારોટ/8. જનમના જોગી: Difference between revisions

no edit summary
No edit summary
No edit summary
Line 212: Line 212:
:::::::: હારે લેતા રે જાવ મુંને, ભરથરી!
:::::::: હારે લેતા રે જાવ મુંને, ભરથરી!
</poem>
</poem>
{{Poem2Open}}
જોગી ભરથરી મોં મલકાવીને જવાબ વાળે છે —
{{Poem2Close}}
<poem>
:::તમે રે આવો તો, મૈયા! ગુરુ લાજે,
:::::::: લાજે ભેખ ભગવાન જી,
:::દુનિયા જાણે કે બાવો ઘરબારી,
:::::::: તમ આવ્યે ભેખ લજાય જી,
:::::::: ભિક્ષા રે દ્યોને, મૈયા પીંગલા!
</poem>
{{Poem2Open}}
હે માતા! તમે સાથે આવો તો ગુરુ લાજે, ભેખ લાજે, ભગવાન લાજે; જગત માને કે આ બાવો તો ઘરસંસારી છે. માટે એ વાતો કરો મા ને મને ભિક્ષા આપો. કારણ કે તમારા હાથની ચપટી મળ્યા વગર ગુરુ મને જમાતમાં લેશે નહીં.
રાણી પીંગલાના હાથ હેઠા પડે છે. “કંઈ નહીં, હે સ્વામી! ભલે એકલાં જાવ, પણ મારું આટલું તો માનો —
{{Poem2Close}}
26,604

edits