રચનાવલી/3: Difference between revisions

પહેલા અધિકારમાં કવિ નેમિકથાથી સ્થૂલિભદ્ર કથાની સરખામણી કરી, પાટણપુરનું વર્ણન આરંભે છે અને પાટણપુરના રાજા નન્દના મંત્રી શકટાલને ત્યાં લાલદેવીની કૂખે સ્થૂલિભદ્રનો જન્મ થાય છે એની વિગતને ગૂંથી લે છે. બીજા અધિકારમાં સ્થૂલિભદ્રના ઉછેર અને વિકાસની સાથે સાથે એની રાજસવારી, એનો વનવિહાર અને કોશા વૈશ્યાની સાથેના ભોગવિલાસનું ચિત્રણ કર્યું છે, જેમાં કોશા વેશ્યા હોવા છતાં સ્થૂલિભદ્રમાં સ્થિર થતો એનો પ્રેમ જોઈ શકાય છે.  

આ રચનામાં કેટલાંક આર્ષણ પણ જોવા જેવાં છે. સ્થૂલિભદ્રના બાળપણનું ચિત્ર જુઓ : ‘લીલા લટકંતઉ, કર ઝટકંતઉં, ક્ષણિ ચટકંતઉ થિલખંતઉ / પુહવીતલિ પડતઉં, પુત્ર આખડતઉ, ન રહઈ રડતઉં, ઠણકંતઉ.’ [ચમકતો, ઘમઘમ કરતો, રમરમ કરતો ઠમકતો (પુત્ર) ચાલે છે. સુન્દર દેખાતા મુખે બોલતો, હૃદયમાં હર્ષ પામતો રુદન કરતો, ક્રીડાસભર લટકાં કરતો, હાથ ઝટકતો, ક્ષણમાં ચાનક અનુભવતો, ઉદાસ થતો, જમીન પર પડતો, આખડતો પુત્ર રડતો ઠણકલું કરતો (રહી રહીને રડતો) અટકતો નથી.] એ જ રીતે વેશ્યા કોશા શરૂમાં સ્થૂલિભદ્રને જોતાં જે અનુભવે છે તે જુઓ : ‘ગાઢા ધૂર્ત મંઈ ઠગ્યા, છોકર છલ્યા છયલ્લ ધોરીડા ધુરિ જોતરું, હવઈ એ કરું બયલ્લ’ [મોટા મોટા ધૂર્તોને મેં ઠગ્યા છે, છેલ છોકરાઓને છેતર્યા છે. (આ) ઘોરીડાને ધુરાએ જોતરું અને એને બળદ કરું] તો, વેશ્યા એક પુરુષને વરેલી નથી હોતી એ માટે એના કપટને દર્શાવવા સ્ફૂલિભદ્રે આપેલું દૃષ્ટાંત જુઓ : ‘જ્યારે સૂર્ય આથમે છે ત્યારે રાત્રિ કેશ છૂટા મૂકીને (સૂર્યના વિયોગમાં) રડે છે. તે જ રાત્રિ તારારૂપી ફૂલો માથામાં નાખીને ચંદ્રની સાથે રમે છે પણ સૂર્યના આવવાનો સમય થતાં રાત્રિ તારારૂપી ફૂલો હાથથી નાંખી દે છે. (સવારે તારાનું અસ્ત થવું તે) આમ રાત્રિ બંનેની સાથે કપટ કરે છે. એ જ રીતે વેશ્યા પણ કદી સાચી હોતી નથી.’ પુરુષને કોશા કઈ રીતે ઘાયલ કરે છે એની પણ રીત જોવા જેવી છે : ‘ભમુહ કમાણિ કરી તિહાં તાકઈ તીર-કડકખ/ગુરુજ ગદા ભુજદંડ સ્વઉ ભેદઈ ભીમ ભડકખ' [ત્યાં ભ્રમરની કમાન કરીને કટાક્ષ-તીર તાકે છે. ગુર્જ અને ગદા સમા ભુજદંડ વડે ભડાક દઈને વીર પુરુષને ભેદે છે.]