સંચયન-૬૦: Difference between revisions

સંચયન-૬૦ (view source)

Revision as of 03:01, 1 January 2024

4,716 bytes added , 1 January

→�

Meghdhanu

Interface administrators, Administrators

12,419

edits

@@ Line 390: / Line 390: @@
 હતું છાનું એ છલછલ છલકાય છે
 {{Gap|3em}}રે મને ‘જાતી રહું’ ‘જાતી રહું’ થાય છે.</poem>}}
+<big>{{color|red|ઝેરનો કટોરો}}</big><br>
+<big>{{color|Orange|~ હરીન્દ્ર દવે}}</big>
+{{Block center|<poem>{{Gap|2em}}હવે જીરવશું ઝેરનો કટોરો,
+ રાણાજી, રોજ પીધો અમલ થોરો થોરો.
+અમૃતની પ્યાલી જો હોય તો લગાર હજી
+{{Gap|4em}}પીવામાં ખ્યાલ કંઈક કરીએ,
+પીને હરિને અહીં ભજવા કે ઠેલીને
+{{Gap|4em}}વૈકુંઠે હેતે વિચરીએ;
+વિષના પ્યાલાથી નીલ જાગે લકીર
+{{Gap|4em}}અને અમરતથી કંઠ રહે કોરો.
+રૂંવેરૂવે તે નવી ચેતનની વલ્હેરખી
+{{Gap|4em}}ને ચિત્ત રે ચડ્યું છે ચકરાવે,
+પીવા દો ભરી ભરી ઝેરના પિયાલા
+{{Gap|4em}}મને એનોયે કેફ ઓર આવે;
+કાંઠે તો બેઠું રહેવાય નહીં લેવા દ્યો
+{{Gap|4em}}આગના નવાણમાં ઝબોળો.</poem>}}
+[[File:Harindra-Dave.jpg|200px]]
+<big>{{color|red|તમે યાદ આવ્યાં}}</big><br>
+<big>{{color|Orange|~ હરીન્દ્ર દવે}}</big>
+{{Block center|<poem>પાન લીલું જોયું ને તમે યાદ આવ્યાં,
+{{Gap|2em}}જાણે મોસમનો પહેલો વરસાદ ઝીલ્યો રામ,
+{{Gap|4em}}એક તરણું કોળ્યું ને તમે યાદ આવ્યાં.
+ક્યાંક પંખી ટહુક્યું ને તમે યાદ આવ્યાં,
+{{Gap|2em}}જાણે શ્રાવણના આભમાં ઉઘાડ થયો રામ,
+{{Gap|4em}}એક તારો ટમક્યો ને તમે યાદ આવ્યાં.
+જરા ગાગર ઝલકી ને તમે યાદ આવ્યાં,
+{{Gap|2em}}જાણે કાંઠા તોડે છે કોઈ મહેરામણ રામ,
+{{Gap|4em}}સહેજ ચાંદની છલકી ને તમે યાદ આવ્યાં.
+કોઈ ઠાલું મલક્યું ને તમે યાદ આવ્યાં.,
+{{Gap|2em}}જાણે કાનુડાના મુખમાં વ્રેમાન્ડ દીઠું રામ,
+{{Gap|4em}}કોઈ આંખે વળગ્યું ને તમે યાદ આવ્યા.
+કોઈ આંગણ અટક્યું ને તમે યાદ આવ્યાં,
+{{Gap|2em}}જાણે પગરવની દુનિયામાં શોર થયો રામ,
+{{Gap|4em}}એક પગલું ઊપડ્યું ને તમે યાદ આવ્યાં.
+{{right|''<small>{{Gap}}(‘ચાલ, વરસાદની મોસમ છે’ - માંથી)</small>''}}</poem>}}
+<big>{{color|red|ગઝલ}}</big><br>
+<big>{{color|Orange|~ હર્ષદ સોલંકી}}</big>
+{{Block center|<poem>કોઈ મારું નામ પાડો; કોઈ બોલાવો મને!
+બારણું છું; એય પાછું બંધ, ખખડાવો મને!
+સાત મૃત્યુ-સાત જન્મો બાદ પણ તરસ્યો જ છું,
+કંઈક ખોબામાં ભરી લાવો ને પિવડાવો મને!
+કેટલા અવશેષ સ્મરણોના દફન છે આજ પણ,
+છું પુરાતન કાળનું ખંડેર-ખોદાવો મને!
+અર્થ પણ ભૂલી ગયો છું હું અડકવાનો હવે,
+ક્યાંકથી શોધીને મારો હાથ પકડાવો મને!
+ક્યાંક મારામાં ગળાવો વાવ વણઝારી હવે,
+ ને પછી એમાં જ રંગેચંગે પધરાવો મને!
+જે સમજની બા'ર છે એ તો બધું સમજી ગયો,
+ જે સરળથી પણ સરળ છે એ જ સમજાવો મને!
+ઊંબરે લાવી મને મૂકો; વખત છે સાંજનો,
+ વાટ સંકોરો, પૂરીને તેલ પેટાવો મને!
+{{right|''<small>{{Gap}}(‘મુખપોથી’: નવે. ર૦ર૩)</small>''}}</poem>}}